Ηγουμενίτσα εκδήλωση για τον Δεκέμβρη

Έγινε με επιτυχία η εκδήλωση που οργάνωσαν η "Θεσπρωτία της αντίστασης και του αγώνα" και η "Πρωτοβουλία φοιτητών του ΤΕΙ Ηγουμενίτσας".

Στην Εκδήλωση προβλήθηκε ντοκυμαντέρ του Άρη Χατζηστεφάνου για τον Δεκέμβρη και ακολούθησε ομιλία του γνωστού δημοσιογράφου.

Ακολούθησε μια πολύ ενδιαφέρουσα και ζωντανή συζήτηση ανάμεσα στους συμμετέχοντες.

Στην εκδήλωση έλαβαν μέρος δεκάδες κάτοικοι της Ηγουμενίτσας και απο διαφορετικούς πολιτικούς χώρους.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

Προκήρυξη της ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Όλοι-ες στην Γενική Απεργία 2 Απρίλη

ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ!


Κλιμάκωση τώρα των αγώνων με απεργίες, διαδηλώσεις και καταλήψεις

Όλοι στην απεργιακή συγκέντρωση στο πλευρό των πρωτοβάθμιων σωματείων
Μουσείο-Πολυτεχνείο 10.00 π.μ.

Με ανακοινώσεις τύπου «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» η κυβέρνηση της ΝΔ οδηγεί στο πάγωμα των μισθών των εργαζομένων και δίνει πράσινο φως στους βιομηχάνους για χιλιάδες απολύσεις και μείωση των ωρών εργασίας και των μισθών. Οι γραφειοκράτες της Ε.Ε. επιβάλουν την ληστρική επίθεση στους εργαζομένους με το Σύμφωνο Σταθερότητας και την επιτήρηση, απαιτούν νέα μέτρα λιτότητας και ζητούν να αυξηθούν τα όρια συνταξιοδότησης των γυναικών έως και… 17 χρόνια και ακόμη σχεδιάζουν τη μετατροπή της ασφάλισης των δημόσιων υπαλλήλων από κοινωνική σε επαγγελματική! Ταυτόχρονα, χέρι-χέρι με τον Καρατζαφέρη προωθεί αστυνομικά μέτρα για να πάρει τη ρεβάνς από την εξέγερση του Δεκέμβρη και με τα μέτρα για την κουκούλα και το άσυλο στα ΑΕΙ προετοιμάζει νέες εφόδους στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας.

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!

Ήρθε η ώρα να βγει στο δρόμο η οργή και η αγανάκτηση των εργαζομένων. Να δώσουμε δυναμικό παρών στην πανεργατική απεργία και την διαδήλωση, όπως έκαναν πριν λίγες μέρες οι εργάτες στη Γαλλία με τα τρία εκατομμύρια που πλημμύρισαν τους δρόμους.

Δεν είναι ώρα για συναίνεση και συμφωνίες με τον ΣΕΒ, ούτε για ταξική συνεργασία με τα αφεντικά για «κοινές λύσεις σωτηρίας από την κρίση» που προωθεί η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ.
Είναι ώρα για άμεση κλιμάκωση των αγώνων για να σταματήσει τώρα η αντεργατική επιδρομή.

Η πραγματική διέξοδος βρίσκεται στην πάλη για την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου και της προσπάθειας καπιταλιστικής εξόδου από την κρίση, της κυβέρνησης της ΝΔ αλλά και συνολικά της πολιτικής που σήμερα προωθούν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΕΕ. Απαιτείται ρήξη με το σύνολο της αστικής πολιτικής, τους «νόμους της αγοράς», τα «προγράμματα σταθερότητας» των διεθνών οικονομικών οργανισμών (ΔΝΤ, ΠΟΕ, ΟΟΣΑ) και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην προοπτική της συνολικής αμφισβήτησης και ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής και του ίδιου του καπιταλισμού. Χρειάζονται όχι «προτάσεις» για τη διάσωση του συστήματος, αλλά αιτήματα που να αντιστοιχούν στις ανάγκες και τα δικαιώματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας Η ελπίδα βρίσκεται στην αντικαπιταλιστική προοπτική, στην πάλη για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.

Ο Δεκέμβρης έδειξε τις δυνατότητες για μια συνάντηση και συμπόρευση ανάμεσα στην εξεγερμένη νεολαία και το εργατικό κίνημα. Ο πρωτόγνωρος οριζόντιος συντονισμός σωματείων στην αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα Κούνεβα δείχνει δρόμους για την ενότητα και την αλληλεγγύη μέσα στους αγώνες. Στην απεργία και στην πορεία στις 10 Δεκέμβρη σε αντίθεση με τη στάση του υποταγμένου συνδικαλισμού φάνηκαν αγωνιστικές διαθέσεις που υπάρχουν στους εργαζομένους. Η εξέγερση της φτωχομεσαίας αγροτιάς έδειξε ότι αγωνιστικές διαθέσεις υπάρχουν σε όλη την κοινωνία. Οι εργαζόμενοι του Λαναρά, της Φριγκογκλάς και των άλλων εργοστασίων που κλείνουν δεν πρέπει να μείνουν μόνοι. Ο αγώνας των νοσοκομειακών πρέπει να κερδίσει. Με απεργίες, διαδηλώσεις και καταλήψεις εργοστασίων που κλείνουν να κλιμακώσουμε την αντεπίθεση των εργαζομένων. Δεν θα πληρώσουμε εμείς τη δικιά τους κρίση!

ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ
§ Όχι στην ανεργία - Νομοθετική απαγόρευση των απολύσεων και ανάκλησή τους σε κάθε επιχείρηση η οποία έχει λάβει οποιαδήποτε μορφής ενίσχυση από το κράτος. Να απαλλοτριώνονται απ’ το δημόσιο με εργατικό-λαϊκό έλεγχο, χωρίς αποζημίωση οι επιχειρήσεις που κλείνουν ή μετεγκαθίστανται. Προσμέτρηση της ανεργίας στο συντάξιμο χρόνο.
§ Να σπάσει τώρα η λιτότητα – γενναίες αυξήσεις – 1400 ευρώ κατώτατο μισθό – Καταγγελία της άθλιας συλλογικής σύμβασης ΓΣΕΕ – ΣΕΒ.
§ Λιγότερη δουλειά, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. 35ωρο χωρίς μείωση των αποδοχών. Κατάργηση του θεσμού των ενοικιαζόμενων εργαζομένων, της άνισης μεταχείρισης των ξένων εργατών και όλων των μορφών του σύγχρονου δουλεμπορίου.
§ Καμιά ενίσχυση στις τράπεζες – να αυξηθούν οι δαπάνες για υγεία, παιδεία, ασφάλιση. Δημόσιο τραπεζικό σύστημα με εργατικό έλεγχο και χωρίς αποζημίωση, ενάντια στον αντιλαϊκό ρόλο ιδιωτικών και ‘κρατικών’ τραπεζών. Πάγωμα των επιτοκίων και των χρεών για στεγαστικά δάνεια. Να απαγορευτούν οι πλειστηριασμοί κατοικιών. Καμιά μείωση των δημόσιων δαπανών για να πληρωθεί το ληστρικό «δημόσιο χρέος».
§ Δημόσια ασφάλιση για όλους, με μείωση των ορίων συνταξιοδότησης, με αυξήσεις των συντάξεων, έξω από το χρηματιστηριακό τζόγο, για επιστροφή όλων των κλεμμένων στα ασφαλιστικά δάνεια.
§ Όχι στην ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής και του ΟΣΕ. Να σταματήσει τώρα το ξεπούλημα των λιμανιών. Όλες οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας (συγκοινωνίες, ενέργεια, επικοινωνίες, φάρμακο, υγεία κλπ) να είναι αποκλειστικά δημόσιες και με εργατικό έλεγχο.
§ Να καταργηθεί τώρα το σύμφωνο σταθερότητας. Να μην εφαρμοστεί τώρα η οδηγία Μπολκενστάιν της ΕΕ καθώς και οι πρόσφατες αποφάσεις της για το 65ωρο.

ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ
§ Γενικές συνελεύσεις στους τόπους δουλειάς και αποφάσεις για αγωνιστικές κινητοποιήσεις διαρκείας.
§ Καταλήψεις των επιχειρήσεων που κλείνουν ή απολύουν μαζικά, απαιτώντας κρατικοποίησή τους χωρίς αποζημίωση με εργατικό έλεγχο.
§ Κοινό μέτωπο αγώνα των εργαζομένων. Οριζόντιος αγωνιστικός συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματείων. Έλεγχος των αγώνων από τη βάση των εργαζομένων. Ίδρυση νέων σωματείων σε χώρους χωρίς συνδικαλιστική έκφραση.
§ Ενιαία συνδικαλιστική έκφραση όλων των εργαζομένων. Ένταξη των ελαστικών εργαζομένων (συμβασιούχοι, stage, ενοικιαζόμενοι) στα σωματεία κάθε κλάδου. Οι απολυμένοι και οι άνεργοι να παραμένουν μέλη των σωματείων.


ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής, κομμουνιστικής Αριστεράς
και της ριζοσπαστικής Οικολογίας

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α

ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής,
κομμουνιστικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας

- Στόχος μας είναι η πολιτική συνεργασία που συγκροτούμε να προωθεί την πολιτική ενότητα στην βάση, την ώσμωση μεταξύ μελών των οργανώσεων και ανένταχτων αγωνιστών.

Να ανοίγεται στο κόσμο των κινημάτων και τους αγωνιστές να δίνει έμφαση στις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες τις συνελεύσεις βάσεις τις πανελλαδικές συνελεύσεις σε τακτά χρονικά διαστήματα, να συγκροτείται από αιρετούς και ανακλητούς εκπροσώπους των συνελεύσεων (τοπικών και κοινωνικών χώρων/κοινωνικών κατηγοριών) και εκπροσώπους των πολιτικών οργανώσεων.

Μέχρι τις εκλογές διευρύνεται το συντονιστικό όργανο ώστε να ανοιχτεί και στο ανένταχτο δυναμικό.

Επίσης, στην Πανελλαδική Συνάντηση αποφασίστηκε το σχέδιο πολιτικής διακήρυξης του νέου μορφώματος, το οποίο είναι το εξής:

ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

1. Είκοσι ακριβώς χρόνια μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», όχι μόνο διαψεύδεται η πίστη των αστών στη ζωτικότητα και ανωτερότητα του σημερινού εκμεταλλευτικού συστήματος, αλλά μπροστά βρίσκεται σε εξέλιξη μια βαθιά, πολύπλευρη και δομική κρίση του… υπαρκτού καπιταλισμού!

Οι δυνάμεις του κεφαλαίου, αφού θησαύρισαν από τα κέρδη της περίοδο «ανάπτυξης», οργανώνουν μια πειρατική ληστεία στους όρους εργασίας, ελευθερίας και ζωής των εργαζόμενων για να μπορέσουν να ξεπεράσουν την κρίση που οι ίδιες δημιούργησαν αντί να πληρώσουν γι' αυτή!

Σαν μαθητευόμενοι μάγοι, οι κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων, οι μάνατζερ και τα golden boys του νεοφιλελευθερισμού, αφού απελευθέρωσαν το καταστροφικό πνεύμα της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού, καλούν τώρα τον δήθεν περιφρονημένο «κρατισμό» να σώσει τις χρεοκοπημένες τράπεζες και επιχειρήσεις τους, ρουφώντας τρισεκατομμύρια από τους προϋπολογισμούς. Αντί να βάλουν βαθιά το χέρι στις παραφουσκωμένες τσέπες τους, απαιτούν από πάνω να πληρώσουν οι εργαζόμενοι τα τεράστια ελλείμματα και τα αστρονομικά ποσά του δημόσιου χρέους που δημιουργούν.

Την κρίση να πληρώσουν οι καπιταλιστές και όχι οι εργαζόμενοι!

Η κρίση του νεοφιλελευθερισμού εκφράζει τη δομική κρίση του σύγχρονου καπιταλισμού. Γίνεται σαφές σε ευρύτερες λαϊκές μάζες πόσο βαθιά ανορθολογικό και επικίνδυνο σύστημα είναι ο καπιταλισμός. Δικαιώνονται όσοι επιμένουν ότι πραγματική διέξοδος για του εργαζόμενους και τη νεολαία είναι η κλιμάκωση των ταξικών αντιστάσεων και των κοινωνικών διεκδικήσεων, η αμφισβήτηση του καπιταλισμού, η επιμονή στην αντικαπιταλιστική ανατροπή, στην επανάσταση, στην εξουσία των εργαζομένων, στην προοπτική μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.

Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι η επανάσταση και ο κομμουνισμός

Φοβισμένοι οι κυρίαρχοι από την έκρηξη του Δεκέμβρη, τις εργατικές κινητοποιήσεις σε όλο τον κόσμο και την προοπτική μαζικών λαϊκών εξεγέρσεων, στρέφονται με μανία κατά των λαϊκών ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Απέναντι στους συλλογικούς αντιστάσεις των εργαζομένων και της νεολαίας απαντούν με μια πραγματική «κατάσταση πολιορκίας», προσπαθούν να θέσουν τις λαϊκές αντιστάσεις σε καθεστώς παρανομίας. Απαγορεύοντας την κουκούλα στη νεολαία, φορούν οι ίδιοι την κουκούλα του καταδότη. Τυλίγουν την κοινωνία με ένα αυταρχικό δίχτυ τρόμου, παρακολούθησης, καμεροχαφιεδισμού και αστυνομοκρατίας. Αφήνουν ανεξέλεγκτη την εργοδοτική τρομοκρατία, όπως έδειξε και η δολοφονική επίθεση ενάντια στην Κωνσταντίνα Κούνεβα Επιστρατεύουν το στρατό, το «βαθύ κράτος», τη δικαιοσύνη, τις φυλακές και τα μέσα ενημέρωσης κατά του «εχθρού λαού», στο όνομα της «ασφάλειας από την τρομοκρατία». Η πολιτική αυτή δείχνει τη βαθιά παρακμή της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Κάτω η τρομοκρατική και αντιδημοκρατική επίθεση στις λαϊκές ελευθερίες και δικαιώματα!

Όλα τα παραπάνω, δεν είναι ένδειξη δύναμης, αλλά αδυναμίας των αστών να ενσωματώσουν τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Γιατί γνωρίζουν ότι καμία ανάλογη κρίση στην ιστορία του καπιταλισμού δεν πέρασε χωρίς κοινωνικούς κλονισμούς. Μέχρι και το υπουργείο Άμυνας της Μεγάλης Βρετανίας εκτιμά ότι η ερχόμενη εικοσαετία θα σημαδευτεί από άνοδο του μαρξισμού και από επαναστατικού τύπου γεγονότα! Ο ελληνικός Δεκέμβρης ήταν μόνον η αρχή. Οι εργαζόμενοι και εκμεταλλευόμενοι αρχίζουν να μπαίνουν ξανά στο προσκήνιο της Ιστορίας, από τη μακρινή Γουαδελούπη μέχρι τη Βαλτική.

Ο Δεκέμβρης ήταν μόνον η αρχή! Εμπρός για τις εξεγέρσεις της νέας εποχής!

Η πορεία αυτή δεν θα είναι ευθύγραμμη και «ειρηνική», όπου αύριο θα τεθεί το ζήτημα της εξουσίας «χωρίς να σπάσει ούτε μια βιτρίνα». Θα εξαρτηθεί από τους μαζικούς λαϊκούς αγώνες. Θα κριθεί από την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Απαιτεί τη διαμόρφωση, μαζική παρέμβαση και ενδυνάμωση μιας σύγχρονης Αριστεράς, ενωτικής και μαζικής, αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής.
Για τη νικηφόρα αντίσταση, τη ρήξη και την ανατροπή της βάρβαρης επίθεσης του κεφαλαίου!

2. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιδίδεται σε μια ληστρική επιδρομή στα συμφέροντα των εργαζόμενων, στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες. Ταυτίζεται σε αντιδραστικότητα ακόμη και με το ακροδεξιό και ρατσιστικό ΛΑΟΣ που τη στηρίζει! Επιδιώκει μια ρεβάνς απέναντι στην εξέγερση του Δεκέμβρη. Για να αναστηλώσει την κλονισμένη αυτοπεποίθηση του αστικού συνασπισμού εξουσίας, που βλέπει τον ελληνικό καπιταλισμό να ξεδιπλώνει όλες τις αδυναμίες της. Πασχίζει να αποδείξει ότι είναι πιο «χρήσιμη» στο κεφάλαιο από το ΠΑΣΟΚ, με μια κατά μέτωπο επίθεση στην εργασία, στους μισθούς και τις συντάξεις, στην παιδεία, την υγεία, στα αγωνιστικά συνδικάτα, το εργατικό κίνημα και τη νεολαία. Και όσο περισσότερο χάνει την όποια λαϊκή στήριξη, τόσο πιο επικίνδυνη γίνεται. Η κυβέρνηση των δολοφόνων και η πολιτική της αναδεικνύεται σε υπ’ αριθμόν ένα δημόσιο κίνδυνο για το λαό! Πρέπει να ανατραπεί απ’ τα κάτω και από τα αριστερά!

Το ΠΑΣΟΚ αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του αστικού πολιτικού συστήματος! Είναι ο δεύτερος πυλώνας των δυνάμεων του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού! Το απέδειξε όταν ήταν κυβέρνηση, το αποδεικνύει και τώρα που είναι αντιπολίτευση και προσυπογράφει πλήρως τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Πρωτοστατεί στο κλίμα τρόμου και «ασφάλειας», είναι πιο επιθετικό κατά του πανεπιστημιακού ασύλου ακόμη κι από τη ΝΔ! Προτείνει «πράσινα άλογα» ως μαγικό ραβδί για την κρίση με αοριστολογίες για το κεφάλαιο. Το μόνο συγκεκριμένο είναι ξανά η τζάμπα εργασία νέων για τους εργοδότες. Καμία αυταπάτη! Οποιαδήποτε πολιτική συνεργασία μαζί του, πολύ περισσότερο σε μια κεντροαριστερή κυβέρνηση σαν κι αυτές που οραματίζονται στο Συνασπισμό, απλώς θα δώσει αριστερό άλλοθι στις αντιλαϊκές πολιτικές. Να καταδικαστεί χωρίς ταλάντευση το ΠΑΣΟΚ, στους αγώνες και σε κάθε πολιτική μάχη!

Το ευρώ και η οικονομική κρίση αποκάλυψαν το αποκρουστικό και βαθιά αντιλαϊκό, αντιδημοκρατικό και στρατοκρατικό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ΕΕ δεν είναι σπίτι των λαών. Είναι σφαγείο των πολυεθνικών. Είναι όργανο της επίθεσης απέναντι στα δικαιώματα των εργαζόμενων και της νεολαίας. Οργανώνει τις δικές της και είναι συνεργός στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Δεν μεταρρυθμίζεται σε Ευρώπη των λαών.

Συνολική σύγκρουση με την ΕΕ! Αγώνας για την ανατροπή της πολιτικής της. Άμεση κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας. Πάλη για τη ρήξη, την αντικαπιταλιστική αποδέσμευση και διάλυση της ΕΕ! Για μια Ελλάδα της εργατικής εξουσίας, από τη σκοπιά του διεθνισμού και όχι της εθνικιστικής περιχαράκωσης ή της «αυτοδύναμης ανάπτυξης». Με προοπτική τον επαναστατικό μετασχηματισμό, τη διεθνιστική αλληλεγγύη, τη συνεργασία και ενοποίηση επαναστατημένων χωρών και κινημάτων. Για μια νέα σοσιαλιστική – κομμουνιστική προοπτική στα Βαλκάνια, την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο.
Ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής που προωθούν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΕΕ!

3. Διέξοδος από την κρίση δεν είναι οι κυβερνητικές εναλλαγές: Είτε η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Είτε αυτοδύναμη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Είτε κεντροαριστερή με τον ΣΥΝ. Καμιά εκδοχή κυβερνητικής και πολιτικής διαχείρισης του καπιταλιστικού κράτους δεν μπορεί να πάρει φιλολαϊκά χαρακτηριστικά!
Διέξοδο δεν μπορεί να δώσει ούτε μια «αριστερή διακυβέρνηση», όπως προτείνει ο ΣΥΝ, ούτε μια «λαϊκή εξουσία», όπως προτείνει το ΚΚΕ. Γιατί και οι δυο κινούνται στο έδαφος του συστήματος. Διέξοδος δεν είναι ούτε η περιφρόνηση της μαζικής πολιτικής πάλης από τα αναρχικά ρεύματα και η τυφλή βία.

Αντίθετα, εμείς πιστεύουμε, ότι η διέξοδος από την κρίση και τη νέα βαρβαρότητα προς όφελος της εργασίας, βρίσκεται:
Στους ενωτικούς, μαχητικούς αγώνες, στη μαζική αντίσταση, στη σύγκρουση για την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής εξόδου από την κρίση. Για να ανοίξει ο δρόμος για την επανάσταση και την εργατική εξουσία με προοπτική το σοσιαλισμό – κομμουνισμό.

Η υπεράσπιση των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων και αναγκών, περνά σήμερα μέσα από τη ρήξη με τον πυρήνα της αστικής πολιτικής, τους «νόμους της αγοράς», τα «προγράμματα σταθερότητας» του ΔΝΤ και της ΕΕ.

Σε αυτή την κατεύθυνση, θα συμβάλει αποφασιστικά μια ενωμένη και ισχυρή αντικαπιταλιστική και επαναστατική Αριστερά. Θα συμβάλει η ενότητα στη δράση, μέσα στο μαζικό κίνημα, με τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς και όσους αγωνίζονται ενάντια στην αστική εξουσία.

4. Καμιά κυβέρνηση, παρά μόνο ένα ισχυρό και πολιτικοποιημένο εργατικό, λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα, ενωμένο σε μια αντιπολίτευση των «κάτω» μπορεί να ανατρέψει την επίθεση!

Για αυτό απαιτείται η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Η λογική και η πρακτική του υποταγμένου συνδικαλισμού που κυριαρχεί σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, δεν είναι αρωγός, αλλά αντίπαλος των νικηφόρων αγώνων. Αποδεικνύεται από την ταξική συνεργασία της ΓΣΕΕ με τον ΣΕΒ στη συμφωνία «διεξόδου από την κρίση» υπέρ του κεφαλαίου. Αποδεικνύεται από την απουσία τους στο Δεκέμβρη και από την εχθρότητα στο κίνημα αλληλεγγύης στην Κούνεβα. Η υπόκλιση και συμμαχία των δυνάμεων του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ με τη γραφειοκρατία και η απομονωτική, κομματική λογική αγώνων διαμαρτυρίας του ΠΑΜΕ, είναι δρόμοι αδιέξοδοι και ηττημένοι.

Εμπρός για μαζικούς ακηδεμόνευτους ταξικούς αγώνες για την ανατροπή της πολιτικής κεφαλαίου και Ε.Ε.
- Για να ανατραπεί η εισοδηματική πολιτική, η λιτότητα, η ακρίβεια και η ελαστική εργασία. Για να σταματήσει ο ληστρικός ρόλος των τραπεζών. Για να μπει φραγμός στις ιδιωτικοποιήσεις.
- Υπεράσπιση και διεκδίκηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών.
- Ενάντια στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό και τον εθνικισμό.
- Για να ανατραπεί η αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ.
- Για να μην περάσει η νέα ΚΑΠ και το ξεκλήρισμα της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς. Για τη μαχητική υπεράσπιση του περιβάλλοντος και των ελεύθερων χώρων.
- Κάτω τα χέρια από τις γυναίκες, πραγματική ισότητα των δυο φύλων. Φραγμός στο ρατσισμό και την ξενοφοβία.

5. Πιστεύουμε βαθιά, ότι με ένα τέτοιο πρόγραμμα, στον αγώνα για την αντίσταση, τη ρήξη και την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου, μπορεί να ενωθεί η μεγάλη πλειονότητα των εργαζόμενων, του λαού και της νεολαίας. Το μεγάλο ερώτημα είναι: Πώς ο αγώνας αυτός θα είναι αποτελεσματικός και νικηφόρος; Πως δεν θα πισωγυρίσει όπως στο παρελθόν;

Απάντηση σε αυτό το μεγάλο ερώτημα δεν μπορούν να δώσουν: Ούτε, ο «σοσιαλισμός» με αγορά και ανταγωνισμό και ο μεταρρυθμισμός του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε ο «υπαρκτός σοσιαλισμός που γνωρίσαμε» και η «λαϊκή εξουσία» χωρίς επανάσταση του ΚΚΕ. Αυτές οι απαντήσεις οδήγησαν στις συγκυβερνήσεις του 1989 – ’90. Απάντηση δεν μπορεί να δώσει ούτε και η αναρχική ουτοπία χωρίς εργατική εξουσία.

Εμείς πιστεύουμε ότι για να είναι αυτός ο αγώνας αποτελεσματικός και νικηφόρος πρέπει να εμπνέεται από την πεποίθηση στην αναγκαιότητα, αλλά και τη δυνατότητα να αμφισβητηθούν αλλά και ανατραπούν οι καπιταλιστικές σχέσεις εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Αντί για την αυταπάτη ενός «καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο» εμείς λέμε ότι δεν υπάρχει άλλη στρατηγική ε­ναλ­λα­κτι­κή λύση στον καπιταλισμό και την κρίση του, εκτός από την κοινωνική επανάσταση και την εξουσία των ερ­γα­ζόμε­νων. Που θα οργανώσει την πορεία προς μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση στη χώ­ρα μας, την Ευ­ρώ­πη και τον κό­σμο. Θε­με­λιω­μέ­νη σε όρ­γα­να εργατικής δη­μο­κρα­τί­ας και αυτοδιεύθυνσης των εργαζόμενων. Με την κοινωνικοποίηση ό­λων των με­γά­λων επιχει­ρή­σεων στους το­μείς κλει­διά της οι­κο­νο­μί­ας. Με τον κοινωνικό δη­μο­κρα­τι­κό σχε­διασμό σε όλα τα κοινωνικά ζητήματα. Με πο­λι­τι­κά, συν­δι­κα­λι­στι­κά, α­το­μι­κά δι­καιώ­μα­τα και ε­λευ­θε­ρί­ες, πο­λύ α­νώ­τε­ρα α­πό αυτά που έδωσαν οι α­στι­κές δη­μο­κρα­τί­ες. Σε μια κοινωνία με επίκεντρο, όχι το κέρδος, την εκμετάλλευση και την καταπίεση, αλλά τον άνθρω­πο και τις α­νά­γκες του.

Για να προχωρήσει ο κόσμος στη σοσιαλιστική και την κομμουνιστική οργάνωση της κοινωνίας!

Ο αγώνας μας εμπνέεται από την εμπειρία και τις κατακτήσεις των κοινωνικών επαναστάσεων του 20ου αιώνα και πρώτα από όλα από τον Οκτώβρη του 1917 αλλά και από όλες τις επαναστατικές απόπειρες και εξεγέρσεις, με τα τραγικά λάθη και τις ανεπάρκειές αλλά και με τα διδάγματά τους: από τη γαλλική Κομμούνα, το ΕΑΜ και τον ΔΣΕ, μέχρι την κινέζικη πολιτιστική επανάσταση, το Βιετνάμ και την Κούβα, το γαλλικό Μάη. Η κατάρρευση των εκμεταλλευτικών και καταπιεστικών καθεστώτων «υπαρκτού σοσιαλισμού» δεν κλονίζει την επιμονή μας στην ανάγκη της αντικαπιταλιστικής διεξόδου, της επαναστατικής ρήξης και της νέας σοσιαλιστικής και κομμουνιστική προοπτικής.

Περισσότερο παρά ποτέ, οι εργαζόμενοι, ο λαός, η νεολαία, χρειάζονται:
Μια Αριστερά δυνατή και ενωτική, που θα συμβάλλει στην αγωνιστική ενότητα όλων των εργαζόμενων και της νεολαίας θα οργανώνει την κοινή δράση!
Μια Αριστερά πρωτοπόρα σε νικηφόρους αγώνες, έτσι ώστε να πληρώσουν την κρίση οι καπιταλιστές και να ανατραπούν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου και της ΕΕ!
Μια Αριστερά της αυτοπεποίθησης, που θα διατηρεί την πολιτική και οργανωτική της αυτοτέλεια και δεν θα δορυφοροποιείται γύρω από το ρεφορμισμό!
Μια Αριστερά ανατρεπτική αντικαπιταλιστική, που αγωνίζεται για την επανάσταση, την εξουσία των εργαζομένων, το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό!
Αυτή την Αριστερά, με συνείδηση των δυσκολιών, αλλά και της ανάγκης, φιλοδοξούμε να οικοδομήσουμε με την

ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής,
κομμουνιστικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής Οικολογίας

ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΜΑΣ:

Α’ ΕΝΟΤΗΤΑ.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΛΗ:

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ
ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ
ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΟΥΤΕ ΠΑΣΟΚ – ΟΥΤΕ ΔΕΞΙΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
ΟΧΙ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ

Β’ ΕΝΟΤΗΤΑ:

ΚΡΙΣΗ –ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ
ΚΑΤΩ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – Ε.Ε.
§ Να καταργηθεί τώρα το Σύμφωνο Σταθερότητας
§ Στάση πληρωμών στο ληστρικό χρέος και όχι σε μισθούς και συντάξεις
§ Εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων εταιρειών χωρίς αποζημίωση
§ Εργατικός έλεγχος στην παραγωγή
§ Απαγόρευση απολύσεων
§ Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους
§ 1400 ευρώ κατώτερος μισθός
§ Δημόσια δωρεάν παιδεία – υγεία – ασφάλιση
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΣΕΕ-ΣΕΒ
ΜΕ ΤΑΞΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΜΕ ΑΠΕΡΓΙΕΣ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ – ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ .

Γ’ ΕΝΟΤΗΤΑ.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ:

ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ Ε.Ε.
Του κεφαλαίου, του πολέμου, του ρατσισμού
ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΡΗΞΗ – ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ – ΔΙΑΛΥΣΗ
§ Κατάργηση του συμφώνου σταθερότητας
§ Έξω από το ΝΑΤΟ και τον Ευρωστρατό
§ Όχι στη Νέα ΚΑΠ και το ξεκλήρισμα των αγροτών
§ Όχι στην αντιδραστική Ευρωσυνθήκη
§ Όχι στους Ευρωτρομονόμους

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ – ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ.

Δ’ ΕΝΟΤΗΤΑ:

ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ

Κρίση, ανεργία, πόλεμοι, οικολογική καταστροφή
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ – ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΕΚΟΠ

ΠΑΝΑΤΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΩΝ & ΟΙΚΙΑΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥΓ΄ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 48 β 3ος ΟΡΟΦΟΣ 320 ΓΡΑΦΕΙΟΤΗΛ.ΦΑΞ. 2108221083EMAIL: pekop1999@gmail.comΚΙΝΗΤΑ. 6978865730-6978844725.

Συνάδελφοι-ισες,

Τρισήμιση μήνες πέρασαν και η Κωνσταντίνα Κούνεβα η γραμματέας του σωματείου μας νοσηλεύετε ακόμα στον Ευαγγελισμό.
Η κατάστασή της είναι ακόμα σοβαρή και ο εργασιακός μεσσαίωνας εξακολουθεί να επικρατεί στον χώρο των ιδιωτικών συνεργείων καθαρισμού.
Το πρωτόγνωρο όμως κύμα αλληλεγγύης που εκφράζει όλο αυτό το διάστημα, το μέγεθος της οργής που έχει συσωρευθεί στους εργαζόμενους και την νεολαία, δηλώνει μαζί μας ότι η τρομοκρατία δεν θα περάσει θέλουν δεν θέλουν το δουλεμπόριο θα σταματήσει.
Είμαστε όσο ποτέ άλλοτε σίγουροι και δηλώνουμε προς πάσα κατεύθυνση ότι οι δουλεμπορικές εταιρείες θα πάψουν να λειτουργούν και οι αντεργατικοί νόμοι που τις κατοχυρώνουν θα καταργηθούν.
Έχουμε δίπλα μας ένα τεράστιο κίνημα συμπαράστασης από την Ελλάδα και το εξωτερικό που μας δίνει μία ανεξάντλητη δύναμη να συνεχίσουμε τώρα όσο ποτέ άλλοτε πιο δυναμικά προς την τελική δικαίωση.
Ξεσκεπάστηκαν πολλοί όλο αυτό το διάστημα αλλά τα άπλυτα πολλών ακόμα δεν έχουν βγεί.
Ήρθε η ώρα συνάδελφοι που οι δρόμοι που έστρωσαν κάποιοι για να ανθίσουν οι δουλεμπορικές εταιρείες να καταστραφούν.
Όσο και αν θέλουν να μας σταματήσουν δεν πρόκειται να το καταφέρουν ο αγώνας συνεχίζετε μέχρι,
Να καταργηθούν οι αντεργατικοί νόμοι που κατωχυρώνουν το δουλεμπορικό καθεστώς.
Να καταγγελθούν οι συμβάσεις και να προσληφθούν όλοι οι συνάδελφοι μόνιμοι.Συνάδελφοι-ισες,
Ξεσηκωθείτε, όλοι μαζί θα δώσουμε τέλος στον εργασιακό μεσσαίωνα.
Είμαστε χιλιάδες και είναι ελάχιστοι.

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς.

ΤΟ Δ.Σ. του σωματείου.

ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΣΤΑΘΕΡΗ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΗ ΕΡΓΑΣΙΑ.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΥΝΕΒΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ

Εκδήλωση της contra rossa την παρασκευή 20/3 στις 8.30 μμ για την δολοφονική επίθεση ενάντια στην συνδικαλίστρια καθαρίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα , και την κρατική τρομοκρατία και καταστολή . Επίσης το Σαββάτο 21/3 στις 8.30 μμ προβολή ταινίας στο καλλιτεχνικό εργαστήρι. Και Συναυλία την Κυριακή 22/3 στις 21.00 στο τμήμα ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου.

Στήν ανακοίνωση της contra rossa αναφέρωνται ανάμεσα στα άλλα.

Η οικονομική πολιτική τους δολοφονεί το παρόν και το μέλλον μας.

Όμως, την κρίση δε τη δημιούργησαν οι μισθοί πείνας αλλά το Κεφάλαιο.

Τόσα χρόνια στύβουν και στύβουν (parttime δουλειά, κλέψιμο ασφαλιστικών ταμείων, λιτότητα) για να τροφοδοτήσουν την «ανάπτυξή» τους· και τώρα που η «ανάπτυξή» τους έφερε την κρίση η απάντηση που δίνουν είναι πάλι η άγρια λιτότητα.
Αλήθεια, ο πλούτος που συσσωρεύτηκε όλα αυτά τα χρόνια σε ποιους πήγε; Εμείς θα πληρώσουμε πάλι ή πρέπει να πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν;

Όταν όμως αυτή η απορία γίνεται μάχιμη πράξη - αμφισβήτηση - κίνημα, βγαίνει στην επιφάνεια το κοινωνικό πρόβλημα σʼ όλη την έκτασή του: Συναίνεση, διάλογος, κοινωνική συνοχή· εθνική ενότητα, κακοί οι ξένοι, περιστολή δικαιωμάτων (ΜΑΤ στη Λευκίμμη εδώ και 1,5 χρόνο, συλλήψεις στο Τεμπλόνι, συλλήψεις μαθητών στη Λάρισα το Δεκέμβρη που κατηγορούνται ως τρομοκράτες), άγρια καταστολή διαδηλώσεων και επιστράτευση του παρακράτους είναι τα όπλα των «από πάνω».
Τα γεγονότα του Δεκέμβρη έδειξαν ότι η ελπίδα δεν έχει πεθάνει, ότι δεν είναι όλη η κοινωνία με τη συναίνεση.

Το ίδιο έδειξαν και οι ανεξάρτητοι αγωνιστές της Λευκίμμης που δημιούργησαν στην Κέρκυρα την προοπτική των μορφών αμεσοδημοκρατικής λαϊκής οργάνωσης.

Το ίδιο και η Κούνεβα, που ως σύμβολο διατράνωσε ότι υπάρχει και ένα άλλο εργατικό κίνημα που δεν εγκλωβίζεται στην αστική πολιτική.

Η δική μας απάντηση, με μαζικούς όρους, είναι η προοπτική της κοινωνικής απελευθέρωσης από την εκμετάλλευση και την καταπίεση.

Δε μας αρμόζει να έχουμε σκυμμένο κεφάλι, μας αξίζει να αμφισβητούμε μέσα από συλλογικούς δρόμους (λαϊκές συνελεύσεις, πρωτοβάθμια σωματεία, κινήσεις αγώνα), εμείς οι ίδιοι, οι κάτοικοι, οι εργαζόμενοι, οι νεολαίοι.

Για νʼ ανοίξουμε δρόμο που θα χωρέσει τα τραγούδια μας.

Η ΑΡΧΗ ΕΓΙΝΕ

ΓΙΑΝΝΕΝΑ

του σύντροφου Ζώη Γαλατά

Η Πρωτοβουλία Ιωαννίνων στις 5/3 προχώρησε στην πρώτη της εκδήλωση. Σ’ αυτήν πήραν μέρος 120 αγωνιστές και μικρές αντιπροσωπείες από την Πρέβεζα και τη Θεσπρωτία - με ιδιαίτερα χαμηλό μέσο όρο ηλικίας - ενώ τις προηγούμενες μέρες υπήρξε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον στους χώρους δουλειάς, το Πανεπιστήμιο και την περιοχή.

Αφού παρουσιάστηκε από τους Ζώη Γαλατά και Γιώργο Τσιρώνη η εισήγηση, διαβάστηκαν οι χαιρετισμοί του Θέμη Μπόκαρη που εξαιτίας των υποχρεώσεων του στην ΠΟΣΔΕΠ δεν μπόρεσε να είναι εκεί - όπως και πολλοί ακόμη - και του Ζαΐρ Αχτάρ (πρόεδρος της Πακιστανικής κοινότητας), οι οποίοι έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση .

Η συζήτηση άνοιξε με το Δημήτρη Δεσσύλα που εξήγησε τι κάνει απαραίτητη την αντικαπιταλιστική επαναστατική αριστερά σήμερα, αλλά και τις ποιοτικές αλλαγές που επιδρούν σαν καταλύτες στην εποχή μας, περιγράφοντας και το επαναστατικό πρόγραμμα που χρειαζόμαστε.

Η Ερωτοκρίτου Αργυρή (ΣΕΚ), αναφέρθηκε στην προοπτική της νίκης και τη διαπίστωση ότι η προσπάθειά μας δεν υποκαθιστά την ενότητα στο κίνημα, δίνοντας και τους σταθμούς συνάντησης το επόμενο διάστημα στην απεργία της 2/4, το αντιπολεμικό κίνημα, τις ευρωεκλογές, κ.ο.κ. Ο Μιχάλης Καλαμαράς (ΟΚΔΕ-Σπάρτακος), αφού περιέγραψε την κατάσταση στο διεθνιστικό κι εργατικό κίνημα κατέδειξε τις τρεις επιλογές που έχει η αντικαπιταλιστική αριστερά σήμερα (ρήξης ή ενσωμάτωσης), και την ανάγκη να εκφραστεί πιο βαθιά στα κινήματα, στη διεθνιστική αλληλεγγύη, στην υπεράσπιση των μειονοτήτων, στον οικοσοσιαλισμό.
Η Κέλλυ Κατσαούνου (ΑΡΑΣ), σύνδεσε το στρίμωγμα του συστήματος με την επίθεση στα Πανεπιστήμια και τη νεολαία, προσέδωσε στην αριστερά την απαραίτητη κι αναγκαία αντιδιαχειριστική, αντιιμπεριαλιστική προοπτική της που πρέπει να βρει το δρόμο να παρουσιαστεί στους χώρους δουλειάς, έδωσε τα χαρακτηριστικά της νέας πολιτικής δομής και την αλληλοτροφοδότηση με τα πολυτασικά σχήματα των ΕΑΑΚ και των Παρεμβάσεων. Ακόμη, πως οι εμπειρίες, οι κατακτήσεις και οι αγώνες στα Γιάννενα, μπορούν να γίνουν εικόνες για το μέλλον.
Ο Γρηγόρης Ζαρωτιάδης (ΟΚΔΕ), μίλησε για την κρίση του συστήματος και της εκπροσώπησης, την κατάρρευση του μύθου της αυτορυθμιζόμενης αγοράς και την πορεία σε πιο δύσκολους ατραπούς του καπιταλισμού, την εποχή μας σαν περίοδο ευκαιριών (προεπαναστατική περίοδος), την εξέλιξη της ταξικής πάλης, το πολιτικό υποκείμενο και τη διαλεκτική σύνδεσή τους, την στρατηγική μας κι έκλεισε με την παραίνεση να δούμε πιο σχολαστικά τις τοπικές τράπεζες, τη διαβίωση κι εκμετάλλευση των μεταναστών, κ.α., για να δώσουμε στην προσπάθειά μας φτερά.
Ο Σταχούλης Σπύρος (μέλος Δ.Σ. Οδοντιάτρων), αποκωδικοποίησε την εξέγερση του Δεκέμβρη, ορίζοντας ότι η επαναστατική αριστερά είναι μέρος του, έκφρασε την απαίτηση των καιρών να μετρήσουμε τις νέες δυνατότητες και τη δυναμική που έβγαλε η μεγαλειώδης πορεία 7.000 νέων κι εργαζόμενων στην Αθήνα κι η ενεργοποίηση των 85 σωματείων.

Ο Ανδρέας Μπότσιος (μέλος του πανελλαδικού συντονιστικού κτηνοτρόφων και δημοτικός σύμβουλος της Ριζοσπαστικής Παρέμβασης Δήμου Ζίτσας), αναφέρθηκε στην δεινή θέση του αγροτικού κόσμου και τα μπλόκα, τα 500 εκατ. που αποδείχθηκαν αόρατα, την μετάλλαξη του πανελλαδικού συντονιστικού σε διαχειριστικό και παραγοντίστικο όργανο και την αριστερά που χρειαζόμαστε.

Χαρακτηριστικά είπε «…αριστερά που βρίζει και προβοκάρει δεν την θέλουμε…».

Στάθηκε στην κατάσταση στα εργοστάσια του Καρυπίδη, της ΣΒΕΚΗ που ετοιμάζουν απολύσεις και τον ΑΚΜΩΝΑ, αλλά και στην ανασφάλεια των εργαζόμενων που πολλές φορές πιάνονται απ’ όπου βρουν.

Ξεσκέπασε τους δημ. συμβούλους του δήμου του - κυρίως της καθεστωτικής αριστεράς - οι οποίοι σε ψήφισμα που κατέθεσε να συνδράμουν οικονομικά τους απολυμένους κι απλήρωτους εργάτες του Καρυπίδη, στέλνοντας μήνυμα κοινωνικής αλληλεγγύης, αντιτάξανε την αδιαφορία και τα κούφια κι ανέξοδα λόγια.

Ο Νίκος Τσαμήτρος (Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο), αναφέρθηκε στους πολέμους που καλά κρατούν, τη Γάζα και την Παλαιστίνη που δεν νικήθηκαν, την εμπλοκή της κυβέρνησης στους ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς και την ανάπτυξη του αντιπολεμικού κινήματος. Μόνο εμπόδιο ορθώνεται το αντιπολεμικό κίνημα και η πάλη των λαών. Η Πρωτοβουλία μπορεί και πρέπει να παίξει σοβαρότατο ρόλο σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Ο Γιάννης Φίλης (ΕΑΜική Αντίσταση), παρότρυνε να βρούμε αυτά που μας ενώνουν.

Ο Νίκος Ζήκος (εργαζόμενος, συνδικαλιστής), εξήγησε πως το αντίστοιχο του Σπόρτιγκ στα Γιάννενα έγινε πριν τρία χρόνια, έκανε με τη σειρά του μια μεστή παρουσίαση των τελευταίων αγροτικών κινητοποιήσεων, αναλύοντας τις τάσεις και πολιτικές που εκφράστηκαν μέσα στα μπλόκα και τον αγροτικό κόσμο κι αξίωσε πως αν θέλουμε αποτέλεσμα κι ουσιαστική παρέμβαση πρέπει να προχωρήσουμε σε καταγραφή των δυνάμεων της επαναστατικής αριστεράς σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά.
Ο Λάζαρος Δερμιτζόγλου (εργάτης σε μεταλλοβιομηχανία), αναρωτήθηκε αν ξέρουν όλοι οι εργαζόμενοι τι συμβάσεις υπογράφουν, καταλήγοντας ότι μας κλέβουν τα όνειρα και τη ζωή μας, ότι δουλεύουμε και μας χλευάζουν, θεωρώντας μας σαν τον τελευταίο τροχό της άμαξας. Η κρίση είναι τεχνητή. Επικρατεί η τρομοκρατία κι ο φόβος, ενώ σήμερα έχει την περισσότερη δουλειά. Οι καπιταλιστές όμως προετοιμάζονται, προσλαμβάνοντας κι άλλους για δυνάμεις καταστολής, για τις επόμενες συγκρούσεις. Πολλά εργοστάσια αποτελούν ντόμινο, αλλά εμείς πρέπει να καταλάβουμε ότι παράγουμε όλο αυτό τον πλούτο. Ο δρόμος της εξέγερσης δεν είναι διαδήλωση. Όσο για τους μετανάστες εργάτες, αυτούς τους τρομοκρατούν δεκαπλάσια. Ο Δημήτρης Αργυρός (μέλος Δ.Σ. σωματείου εμποροϋπαλλήλων), έδεσε το χτες με το αύριο, κάνοντας μια σύντομη στάση στο σήμερα, δίνοντας με το δικό του εύγλωττο τρόπο τις απαραίτητες συνθήκες για να ξετυλιχθεί το κουβάρι της επανάστασης. Κλείνοντας παρουσίασε και τα πρώτα ραντεβού του Μαρξιστικού Ομίλου που ξεκινά στα Γιάννενα.
Ο Γιώργος Τσακανίκας (ΑΡΑΝ), όρισε την αριστερά και τη διαχώρισε από την συμβιβασμένη, καθεστωτική.

Ο Φίλιππας Κυρίτσης (άνεργος από τη Θεσπρωτία), ζήτησε το συντονισμό δράσης σε Πανειπηρωτική κλίμακα.

Η Γιούλη Καραγιαννάτου (φοιτήτρια), αναφέρθηκε στους απεργιακούς αγώνες των νοσοκομείων και τη μεγάλη παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων, αλλά και την οργάνωση των αγώνων από δω και πέρα.

Ο Νίκος Ηλίας (γραμματέας σωματείου μετάλλου), παρουσίασε την κατάσταση της εργατικής τάξης και του συνδικαλιστικού κινήματος στην περιοχή, τις σφοδρές συγκρούσεις του τελευταίου διαστήματος και τα ζητήματα που η ζωή θέτει στην Πρωτοβουλία, αλλά και την ιδεολογική πάλη στην αριστερά της ρήξης και της ενσωμάτωσης.

Πάρα πολλοί ήταν οι ομιλητές που δεν μπόρεσαν να τοποθετηθούν λόγω χρόνου, αν και σύντομα θα έχουμε ξανά την ευκαιρία να ξεδιπλώσουμε τις σκέψεις μας. Στο κλείσιμο πέρα από τη διαπίστωση μιας ελπιδοφόρας συζήτησης που ανεβάζει τον πήχη, μπήκαν τα πρώτα ραντεβού:
1). 11 Μάρτη, Σύσκεψη στις 7 μ.μ. στο Ε.Κ.Ι., των σωματείων δημόσιου & ιδιωτικού τομέα για συντονισμό και κοινή δράση,
2). 12 Μάρτη, πορεία στις 6 μ.μ. από τη Νομαρχία, για την τραμπούκικη επίθεση στο Στέκι μεταναστών στην Αθήνα,
3). 21 Μάρτη, γλέντι της ΔΡΑΣΥ-ΝΟΡΑΣΥ & του Παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ στον Καρβούνη με το συγκρότημα της «Λαϊκής μορφωτικής στέγης Αμπελοκήπων», αφιερωμένο στην ΕΠΟΝ,
4). 22 Μάρτη, συμμετοχή στο Πανελλαδικό & ρίξιμο όλων των δυνάμεων μας στην οργάνωση της απεργίας στις 2 Απρίλη και της παρουσίασης της παρούσας συζήτησης στην περιοχή (ήδη σχεδιάζεται νέα συζήτηση πάνω στην οικονομική κρίση και τα χαρακτηριστικά της), με την ταυτόχρονη δημιουργία επιτροπών σε γειτονιές, σχολές κι εργοστάσια.

Κοινή Διαδήλωση

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Καταγγέλλουμε τη φασιστική παρακρατική δολοφονική επίθεση στο Στέκι Μεταναστών την προηγούμενη Τρίτη 24/02/09. Θεωρούμε ότι αυτή η επίθεση δεν στρέφεται μόνο εναντίον του Στεκιού, του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης και του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα.
Είναι επίθεση εναντίον όλων μας, του κινήματος, της Αριστεράς, του αντιεξουσιαστικού χώρου, κάθε ανθρώπου που αγωνίζεται για ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη.
Κυρίως όμως είναι επίθεση κατά του κινήματος που βγήκε απο την εξέγερση του Δεκέμβρη. Αυτό το κίνημα προσπαθούν οι κρατικοί και παρακρατικοί μηχανισμοί να εκφοβίσουν με ΜΑΤ και χημικά, συκοφαντίες από τα ΜΜΕ, διώξεις, ακόμα και χειροβομβίδες.
Η απάντησή μας είναι μόνο μία:
ΑΥΤΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΧΕΙΡΟΒΟΜΒΙΔΕΣ, ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ .
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ - ΒΟΥΛΗ, ΠΕΜΠΤΗ 5 ΜΑΡΤΙΟΥ 6μ.μ.

Στέκι Μεταναστών,
Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα,
Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών,
Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης,
Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ,
Πρωτοβουλία για την Κοινή Δράση και την Ενότητα της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, Συνασπισμός,
Νεολαία Συνασπισμού,
Ξεκίνημα,
YRE,
Aυτόνομο Στέκι,
Αντιπολεμική Διεθνιστική Κινηση,
ΚΟΕ,
ΚΚΕμ-λ,
ΣΕΚ,
Επιτροπή κατά του Συμφώνου Μετανάστευσης και Ασύλου της ΕΕ,
Κόντρα,
ΟΚΔΕ-Σπάρτακος,
Κόκκινο,
Πρωτοβουλία Κατοίκων Εξαρχείων,
ΑΡΑΣ, ΑΡΑΝ,
ΔΕΑ,
Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό,
ΑΚΟΑ,
ΝΑΡ,
Νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση, Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας,
Εναλλακτική Παρέμβαση Δικηγόρων,
ΟΚΔΕ,
ΕΕΚ,
ΕΚΚΕ.