Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

ΕΠΙΘΕΣΗ ΜΕ ΧΕΙΡΟΒΟΜΒΙΔΑ ΣΕ ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ
ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
(ΑΡΑΝ-ΑΡΑΣ-ΕΚΚΕ-ΝΑΡ-ν ΚΑ- ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ- ΟΚΔΕ Σπάρτακος- ΟΚΔΕ- ΣΕΚ- ανένταχτοι αγωνιστές και τα μετωπικά σχήματα ΜΕ.Ρ.Α. και ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α)


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ, Αθήνα, 25/2/2009

ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΛΑΪΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ, ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ

Η δολοφονική επίθεση με χειροβομβίδα στα Εξάρχεια στο Στέκι Μεταναστών, που δεν είχε νεκρούς από τύχη, είναι μια ενέργεια φασιστικής έμπνευσης υποκινημένη από την κυβερνητική υστερία και την κατασταλτική εξόρμηση μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη.
Μέσα στην καπιταλιστική κρίση επιτίθενται στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, στον κόσμο του αγώνα, και γι' αυτό ανοίγουν το δρόμο για τους φασίστες και τους ρατσιστές που πότε στον Άγιο Παντελεήμονα και στην Πάτρα παρέα με τους δολοφόνους του Νίκου Τεμπονέρα και πότε στις διαδηλώσεις μας εμφανίζονται στο πλευρό της Αστυνομίας και των ΜΑΤ να επιτίθενται και να προκαλούν.
Για να κλιμακώσουν την κυβερνητική αντιλαϊκή επίθεση, για να περάσουν τα σταθεροποιητικά τους προγράμματα, τα μέτρα υπέρ των τραπεζιτών, τα μέτρα των απολύσεων και της φτώχειας, δεν διστάζουν να καταφεύγουν σε μηχανισμούς βίας και τρομοκρατίας όπως αυτούς που έριξαν βιτριόλι στη συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα.
Η κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα ανοίγουν το δρόμο στους κατασταλτικούς μηχανισμούς και σε κάθε λογής φασιστικές συμμορίες.
Το συγκεκριμένο περιστατικό εκδηλώθηκε την ίδια μέρα που οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής προκαλούσαν στα δικαστήρια για να αθωωθεί ο αρχιδολοφόνος ηγέτης της συμμορίας τους Περίανδρος Ανδρουτσόπουλος που είχε επιτεθεί στους Δημήτρη Κουσουρή, Ηλία Φωτιάδη και Γιάννη Καραμπατσόλη στις 16 του Ιούνη 1998.
Καλούμε σε κοινό αγώνα το εργατικό και το φοιτητικό κίνημα, σε κοινή δράση της αριστεράς, για να τους φράξουμε το δρόμο, για να οικοδομηθεί ένα πολιτικό εργατικό και νεολαϊστικο κίνημα που θα ανατρέψει την επίθεση της κυβέρνησης και θα τσακίσει τις φασιστικές συμμορίες.

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009

Ανακοίνωση του ΝΑΡ για την δίκη Περίανδρου

- Παραδειγματική τιμωρία του δολοφόνου Ανδρουτσόπουλου - «Περίανδρου».
- Καταδίκη του κράτους και των κυβερνήσεων που αξιοποιούν τη δράση των φασιστικών οργανώσεων κατά του κινήματος και των αγωνιστών του.
- Μαζικοί αγώνες για την ανατροπή της βάρβαρης
αντιλαϊκής πολιτικής.



Ξεκίνησε την Τετάρτη 18/2 και συνεχίζεται την Τρίτη 24/2 η εκδίκαση της έφεσης του Αντώνη Ανδρουτσόπουλου («Περίανδρου»), στελέχους της ακροδεξιάς οργάνωσης «Χρυσή Αυγή», ο οποίος έχει καταδικαστεί πρωτόδικα για τη δολοφονική επίθεση κατά των Δημήτρη Κουσουρή, Ηλία Φωτιάδη και Γιάννη Καραμπατσόλη, κατά τη διάρκεια του μεγαλειώδους πανεκπαιδευτικού κινήματος το 1998 εναντίον του «διαγωνισμού της ντροπής» του ΑΣΕΠ και του νόμου-Αρσένη.
Πρωτόδικα (το Σεπτέμβριο 2006), ο Ανδρουτσόπουλος καταδικάστηκε ομόφωνα σε 21 χρόνια φυλακή για απόπειρα ανθρωποκτονίας.

Η δολοφονική επίθεση έγινε στις 16 Ιουνίου 1998, απέναντι από την κεντρική πύλη των δικαστηρίων της Ευελπίδων, υπό την ανοχή της αστυνομίας, και είχε στόχο τη δολοφονία του Δημήτρη Κουσουρή, μέλους τότε του Κ.Σ. της ν.ΚΑ., του Κ.Σ. της ΕΦΕΕ και της Συντονιστικής Επιτροπής του Συλλόγου Φοιτητών Φιλοσοφικής που πρωτοστατούσε στις κινητοποιήσεις εναντίον του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ.
Ο δολοφόνος Ανδρουτσόπουλος παρέμενε ασύλληπτος από τον Ιούνιο του 1998 και παραδόθηκε μετά από επτά ολόκληρα χρόνια στην αστυνομία, η οποία στο διάστημα αυτό δεν είχε κάνει ούτε τις στοιχειώδεις προσπάθειες για τη σύλληψή του.
Στη δίκη αποδείχθηκε, με πλήθος στοιχείων και μαρτυριών, πέρα από την ενοχή του Ανδρουτσόπουλου, η διασύνδεση «Χρυσής Αυγής» και αστυνομίας καθώς και οι πολιτικές ευθύνες των κυβερνήσεων Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ για την ασυλία και τη χρησιμοποίηση αυτών των μηχανισμών.

Η πρωτοφανής δολοφονική επίθεση του κράτους και των μηχανισμών του, στρεφόταν εναντίον ενός μαζικού, μαχητικού και πολιτικά επικίνδυνου -για την κυβέρνηση και την αστική πολιτική- κινήματος και των πρωταγωνιστών του, όπως ήταν μεταξύ άλλων ο Δημήτρης Κουσουρής και οι άλλοι αγωνιστές που χτυπήθηκαν.
Η επίθεση πραγματοποιήθηκε τη στιγμή που στην Αθήνα και σε 19 πόλεις της χώρας, χιλιάδες εκπαιδευτικοί, αδιόριστοι και φοιτητές έδιναν τη μάχη έξω από τα εξεταστικά κέντρα και στους δρόμους, ώστε να μπλοκαριστεί ο διαγωνισμός-ντροπή του ΑΣΕΠ που καταργούσε την επετηρίδα, αλλά και ενάντια στην αντιδραστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση Αρσένη-ΠΑΣΟΚ.
Ενός εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος που πάλευε για το δικαίωμα στη δουλειά και τη μόρφωση.
Η επίθεση εναντίον των Δ. Κουσουρή, Ηλία Φωτιάδη και Γιάννη Καραμπατσόλη, ήταν επιτελικά σχεδιασμένη από το κράτος και τους μηχανισμούς του και ψυχρά εκτελεσμένη από το «μακρύ χέρι» του κράτους, την φασιστική οργάνωση «Χρυσή Αυγή» και το στέλεχός της Αντώνη Ανδρουτσόπουλο-Περίανδρο, που ανέλαβαν τη «βρώμικη δουλειά».
Οι μηχανισμοί αυτοί, αναλαμβάνουν δράση, όταν το κίνημα δεν μπορεί να καμφθεί από τη δυσφήμηση, την τρομοκράτηση, τη λάσπη, τις διώξεις και συλλήψεις, τα ΜΑΤ και τα δακρυγόνα.
Το λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα, έχουν πλούσια εμπειρία από τη δράση δολοφόνων και μηχανισμών. Από τον Λαμπράκη και τον Πέτρουλα, μέχρι τον Ν. Τεμπονέρα, κυβερνήσεις, κράτος και μηχανισμοί δεν δίστασαν και δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν την ωμή δολοφονική βία για να κάμψουν αντιστάσεις και αγώνες, αγωνιστές και κινήματα.

Καλούμε τους αγωνιστές του λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος, τα σωματεία, τους συλλόγους, τις συλλογικότητες του αγώνα, να υπερασπιστούν το κίνημα και τους αγωνιστές του.
Να δράσουν και να πρωτοστατήσουν ώστε η προσπάθεια τρομοκράτησης των αγωνιστών να βρει και σήμερα την απάντηση που της αξίζει από τους αγώνες της νεολαίας και των εργαζομένων απέναντι στην αντιεκπαιδευτική και αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης της λιτότητας, της ανεργίας και της καταστολής, των επίδοξων διαχειριστών του ΠΑΣΟΚ, την Ε.Ε. και το κεφάλαιο.
Το κίνημα του Δεκέμβρη έδωσε πλούσια εμπειρία και έδειξε ότι οι μαζικοί και αποφασιστικοί αγώνες μπορούν να κλονίσουν τη βάρβαρη πολιτική τους.

Απαιτούμε:
-Την παραδειγματική τιμωρία του δολοφόνου Α. Ανδρουτσόπουλου-Περίανδρου. Καμία μείωση ποινής, όχι σε κάθε προσπάθεια να «πέσει στα μαλακά» ο ένοχος.
-Την καταδίκη των δολοφονικών φασιστικών πρακτικών και αντιλήψεων, των συμμοριών, καθώς και όσων τους καλύπτουν και αξιοποιούν τη δράση τους.
Αγωνιζόμαστε:
- Για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης-ΠΑΣΟΚ-Ε.Ε.-κεφαλαίου, που έχει ως συστατικό στοιχείο της τον αυταρχισμό και την καταστολή.
- Για την διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών που έχει ανάγκη η εποχή μας.


Το ΝΑΡ και η νΚΑ καλούν τη νεολαία, τους εργαζόμενους, σωματεία, συλλόγους και κάθε συλλογικότητα του αγώνα, να δώσουν μάχη ώστε να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι ένοχοι.
Όλοι την Τρίτη 24/2, στις 9.00 π.μ. στα δικαστήρια της Ευελπίδων.


Νέο Αριστερό Ρεύμα
νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Αθήνα 18-2-2009
www.narnet.gr
www.nka.gr

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009

ΒΙΑΣΤΙΚΟΙ!

Η προηγούμενη ανάρτηση ήταν μια έξυπνη φάρσα που σκαριφίστηκε κάποιος δαιμόνιος μπλόγκερ .
Το χάψαμε και την αναμεταδώσαμε.
Στο συνέδριο του ΚΚΕ ΔΕΝ ΣΥΝΕΒΗΚΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ.

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

ΕΜΠΛΟΚΗ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ

Σύμφωνα με πληροφορίες, σοβαρό πρόβλημα έχει δημιουργηθεί στο συνέδριο του ΚΚΕ .

Ομάδα συνέδρων απο την ναυπηγοεπισκευαστική ζωνη Περάματος κατέθεσε σχέδιο ψηφίσματος συμπαράστασης στην εργατική τάξη της Κίνας σχετικά με τους 44 νεκρούς σε όρυχείο .

Στο σχέδιο ψηφίσματος καταδικάζονται οι αντισοσιαλιστικές μέθοδοι εργασίας και οι παραβιάσεις των εργατικών δικαιωμάτων.

Η αντιπροσωπεια τουΚΚΚ αποχώρησε και χρειάστηκε η παρέμβαση της Α. Παπαρήγα για να συνεχισθούν οι εργασίες του συνεδρίου.

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009

Αυτή είναι η απάντηση μιας επαναστατημένης Εργάτριας


Η Κωνσταντίνα Κούνεβα με γράμμα που δημοσιεύουν τα "ΝΕΑ" αρνήται να συμμετέχει στην λίστα οποιουδήποτε κόμματος στις Ευρωεκλογές.
Η στάση αυτή αποδεικνύει το μεγαλείο της ψυχής των επαναστατημένων ανθρώπων.
Διδάσκει όλους μας οτι η καπιταλιστική βαρβαρότητα δεν είναι μόνη της.

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΟΥΣΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Νο2

«Το φάντασμα του Στάλιν και η αντιμετώπιση της συντροφικής κριτικής σαν εχθρικής ενέργειας»

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ

Επί τρεις μήνες περίπου παρακολουθώ υπομονετικά και σιωπηλός τα μύρια όσα μου καταμαρτυρούν, με ή δίχως κουκούλα, δηλαδή ανυπόγραφα ή ενυπόγραφα, απ' αφορμή την παρέμβασή μου1 σχετικά με το θέμα του σοσιαλισμού στον προσυνεδριακό διάλογο του ΚΚΕ, και προσπαθώ να καταλάβω τι είναι εκείνο που ωθεί στην αντιμετώπισή μου σαν εχθρού.

Υπενθυμίζω ότι η κριτική μου επικεντρώθηκε στην κομβική κατά τη γνώμη μου θέση, με βάση την οποία εκτιμάται (εξεταζόμενη από μια οικονομική και μόνον οπτική γωνία, η οποία παραμορφώνει την αλήθεια) θετικά και σαν η πιο συνεπής από σοσιαλιστική σκοπιά, μια δραματική περίοδος κατά την οποία, υπό την ηγεσία του Στάλιν, είχε στραγγαλιστεί η σοσιαλιστική δημοκρατία, με αποκορύφωμα τις διώξεις και εκτελέσεις κομμουνιστών το 1936-1938.

Αξίζει να επισημανθεί ότι αυτές οι εγκληματικές ενέργειες, οι οποίες χαρακτηρίζονται από την Κ.Ε. του ΚΚΕ σαν «υπερβολές στην αντιμετώπιση αντεπαναστατικών κέντρων»,2 έλαβαν χώρα σε μια περίοδο κατά την οποία, όπως διαπίστωνε η κοινή Ολομέλεια της Κ.Ε. και της ΚΕΕ του μπολσεβίκικου Κόμματος του Γενάρη του 1933,3 είχε πια ολοκληρωθεί η διαδικασία της κολεκτιβοποίησης και είχε «πραγματοποιηθεί η εξάλειψη της τάξης των κουλάκων», ενώ γενικότερα, όπως μας πληροφορεί ο ίδιος ο Στάλιν,4 αλλά και ο Μολότοφ,5 η «Πράβδα» εκείνης της περιόδου,6 και αργότερα ο Χρουτσόφ,7 «είχαν εξοντωθεί οι εκμεταλλεύτριες τάξεις».

Επειδή «κανείς δε θα μας συγχωρήσει αν ζήσουμε σιωπηλοί».8 μνημονεύω ενδεικτικά ορισμένες από αυτές τις «υπερβολές», έτσι όπως καταγράφονται σε επίσημα ντοκουμέντα του ΚΚΣΕ και του ΚΚΕ:-

Από τα εφτά μέλη του Πολιτικού Γραφείου των Μπολσεβίκων που οργάνωσαν την επανάσταση, μόνο ο Στάλιν πέθανε από φυσικό θάνατο.9-

Το 70% από τα 139 τακτικά και αναπληρωματικά μέλη της Κ.Ε. του κόμματος τα οποία είχαν εκλεγεί στο 17ο Συνέδριό του, το λεγόμενο «συνέδριο των νικητών», δηλαδή 98 άνθρωποι, συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν διά τουφεκισμού.10-

Από τους συνολικά 1.966 αντιπροσώπους του ίδιου Συνεδρίου συνελήφθησαν για αντεπαναστατικά εγκλήματα 1.108, δηλαδή πολύ περισσότεροι από τους μισούς.11-

«Θύματα του αυταρχισμού του Στάλιν ήταν οι περισσότεροι έντιμοι, αφοσιωμένοι στην υπόθεση του κομμουνισμού, επιφανέστεροι εκπρόσωποι αλλά και απλά στελέχη του κόμματος», οι οποίοι καταδικάστηκαν σαν «εχθροί του λαού» στη βάση «ομολογιών» που αποσπάστηκαν έπειτα από την «άσκηση σωματικών βασανιστηρίων».12-

Με βάση απόφαση της 10ης Ολομέλειας της Κ.Ε. του ΚΚΕ,13 «θύματα της προσωπολατρίας» υπήρξαν και Ελληνες κομμουνιστές. Ανάμεσά τους ήταν ο γενικός γραμματέας του Κόμματος (1928-1931) Ανδρόνικος Χαϊτάς, οι γραμματείς της ΟΚΝΕ (1925-1928) Γιώργος Κολοζώφ και (1928-1931) Γιώργος Ντούβας, το μέλος του Π.Γ. (1928-1931) Κώστας Ευτυχιάδης, ο διευθυντής του «Ριζοσπάστη» (1928-1931) Χριστόδουλος Χριστοδουλίδης...Στις παρεμβάσεις μου είχα επίσης επισημάνει, ότι εκείνοι οι οποίοι υποστηρίζουν ότι όλοι αυτοί και τόσοι άλλοι ήταν οπορτουνιστές οι οποίοι μετατράπηκαν σε «όργανα του αντιπάλου»,14 οφείλουν να απαντήσουν στο αμείλικτο ερώτημα, πότε και πώς ένα επαναστατικό κόμμα μεταμορφώθηκε σε μηχανισμό μαζικής τερατογέννησης.

Επιπροσθέτως, διατύπωσα την άποψη, ότι η γενικότερη κατάπνιξη της σοσιαλιστικής δημοκρατίας15 και η κατεδάφιση της συμβουλιακής-σοβιετικής δομής της, εκείνη την περίοδο, η οποία άλλωστε ουδέποτε αποκαταστάθηκε στη συνέχεια, αποτελεί μία από τις αιτίες της καπιταλιστικής παλινόρθωσης.

Τέλος, υποστήριξα ότι όλα αυτά είναι ασυμβίβαστα με το σοσιαλιστικό του μέλλοντός μας, όπως είναι ασυμβίβαστο το κόμμα να τρώει τα παιδιά του κατ' εικόνα του θεού Μολώχ.Αυτές λοιπόν οι κοινότοπες τοποθετήσεις μου αντιμετωπίστηκαν από τους επικριτές μου, από τη μια με απύθμενους σε βάρος μου χαρακτηρισμούς και από την άλλη, με τη συστηματική παραποίησή τους.

Πιο συγκεκριμένα:- Χαρακτηρίστηκα -ω της ειρωνείας, από εκείνους που με κατηγόρησαν για το ύφος μου, όταν δεν χρησιμοποίησα στις παρεμβάσεις μου ούτε έναν προσωπικό χαρακτηρισμό- σαν «ο κάθε πικραμένος», «ανιστόρητος», «οπορτουνιστής», «ρεφορμιστής», «εχθρός του κόμματος, του σοσιαλισμού, της Οχτωβριανής Επανάστασης»..., «αντισοβιετικός ο οποίος βρίσκεται ένα βήμα από την αγκαλιά της αντεπανάστασης», «αντικομμουνιστής και βάλε», «εξαγορασμένος διανοούμενος», «επικίνδυνος, εμπαθής, προκλητικός», «υστερικός», «υπερασπιστής της ατομικής ιδιοκτησίας», «γνήσιος απολογητής του καπιταλισμού»... ενώ η «κατά τα κελεύσματα της CIA» παρέμβασή μου, η οποία «θύμισε τη χουντική ραδιοφωνική εκπομπή "στον ιστό της αράχνης"», και στην οποία «άφρισα με τρόπο που θα ζήλευε και ο Γκέμπελς», χαρακτηρίστηκε «πτωματολογία», «λίβελος», «προβοκατόρικη, οπορτουνιστική, δανεισμένη από το εχθρικό οπλοστάσιο»16...- Επειδή κατήγγειλα τη βία κατά των ίδιων των κομμουνιστών, κατηγορήθηκα ότι τάσσομαι κατά της επαναστατικής βίας κατά των ταξικών αντιπάλων του σοσιαλισμού.

Μάλιστα μέλος της Κ.Ε. μου υπενθύμισε ότι και κατά την αστική γαλλική επανάσταση ασκήθηκε βία κατά των αριστοκρατών και υπήρξαν θύματα, λες και ο Μπουχάριν π.χ. ήταν κάτι σαν τη Μαρία Αντουανέτα.-

Επειδή επανέλαβα την κλασική μαρξική θέση ότι ο σοσιαλισμός είναι εξ ορισμού περίοδος απονέκρωσης του κράτους και άμβλυνσης των ταξικών αντιθέσεων και της ταξικής πάλης, κατηγορήθηκα, στη βάση της υιοθέτησης της αντιμαρξιστικής σταλινικής θεωρίας περί όξυνσης της ταξικής πάλης με την πρόοδο του σοσιαλισμού,17 ότι υποστηρίζω τάχα πως η οικοδόμηση του σοσιαλισμού είναι «φόρουμ ή σεμινάριο».-

Επειδή υποστήριξα ότι η κολεκτιβοποίηση και μόνον δεν αρκεί για να κριθεί θετικά και ως σοσιαλιστική μια περίοδος, κατηγορήθηκα ότι είμαι κατά των κοινωνικοποιήσεων και τελικά υπέρ της ατομικής ιδιοκτησίας και του καπιταλισμού.-

Επειδή υποστήριξα ακολουθώντας τους κλασικούς και τον Λένιν, ότι ο σοσιαλισμός είναι αδύνατον να ολοκληρωθεί σε μια μόνο χώρα, πόσω μάλλον καθυστερημένη, κατηγορήθηκα ότι τάσσομαι κατά της επανάστασης σε επί μέρους χώρες.-

Επειδή υποστήριξα ότι πρέπει να τηρείται η σοσιαλιστική δημοκρατία, κατηγορήθηκα σαν υποστηρικτής της αστικής δημοκρατίας, μια και κατά τον «Ριζοσπάστη» «όποιος βάζει πλώρη για ανατροπή, ας ετοιμάζεται να λουστεί τη λάσπη ότι εγκατέλειψε τη δημοκρατία»!18- Επειδή κατήγγειλα τις παραβιάσεις της σταλινικής περίοδου, εκείνοι που διεξήγαγαν μια κατ' εξοχήν υποκειμενίστικη ανάλυση («συνεπής» Στάλιν, «οπορτουνιστές» οι ηγέτες από το 20ό και μετά), κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια, με κατηγορούν σαν υποστηρικτή του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού.-

Ενώ σε αντίθεση με την Κ.Ε.19 τα μόνα στοιχεία που παρέθεσα για τη σταλινική περίοδο ήταν στοιχεία που προέρχονταν από το ΚΚΣΕ, κατηγορήθηκα ότι προσφεύγω στα στοιχεία του εχθρού και ότι «υιοθετώ την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα γι' αυτήν την περίοδο»...Ποιοι όμως και γιατί αντιμετώπισαν σαν εχθρική τη συντροφική κριτική μου;

Κατ' αρχήν ορισμένοι έντιμοι αγωνιστές, κυρίως της γενιάς της Αντίστασης, οι οποίοι λάτρεψαν τον Στάλιν και τους είναι συναισθηματικά δύσκολο να αποδεχτούν ότι: «τόσος πόνος τόση ζωή / πήγαν στην άβυσσο / για ένα πουκάμισο αδειανό...».20 Ακόμη ορισμένοι αγνοί κομμουνιστές, κυρίως νέοι, οι οποίοι, αγνοώντας την αλήθεια, θεωρούν ότι υπερασπιζόμενοι τη σταλινική περίοδο υπερασπίζονται το σοσιαλισμό.

Τέλος, εκείνοι οι οποίοι πιστεύουν ότι επειδή ο αντίπαλος προσφεύγει στον πλέον χυδαίο αντισταλινισμό -κάτι που είναι αναμφισβήτητο- οι ίδιοι έχουν την υποχρέωση να υπερασπίζονται συλλήβδην αυτήν την περίοδο.

Αν για τη στάση όλων των παραπάνω μπορεί κανείς να δείξει κατανόηση, δεν ισχύει το ίδιο ούτε μ' εκείνους που με τη διαπόμπευση ενός διαφωνούντα αποσκοπούν να πουλήσουν φτηνή κομματικότητα ούτε μ' εκείνους οι οποίοι υπερασπίζονται συνειδητά το σταλινικό πρότυπο για να κατοχυρώσουν τη σημερινή στεχταριστική τους αντίληψη.

Αυτοί οι τελευταίοι, «οχυρώνουν τις λεγεώνες μας σε πονηρά κατάστιχα και σε ντουλάπια, μας μπάζουν μέσα στα τετράγωνα»,21 αντιμετωπίζουν σαν μαύρο και εχθρικό ό,τι δεν είναι άσπρο και κομματικό, αναζητούν «προδότες», στην προσπάθειά τους να αντιστοιχήσουν το κόμμα στο δικό τους μπόι.

Ετσι συνθλίβουν την κριτική σκέψη και το όπλο της κριτικής, όταν αυτό και όχι η καλλιέργεια της τυφλής υποταγής μπορεί να ανάψει τη σπίθα της κριτικής των όπλων και της επανάστασης.

Πρόκειται και μια στάση καταστροφική τόσο για το ίδιο το κόμμα όσο και κυρίως για την υπόθεση του κομμουνισμού.

Κρίμα και πάλι κρίμα, για όλους εμάς, που συνεχίζουμε αταλάντευτα να πονάμε και το ένα και το άλλο.

1. Βλέπε Ριζοσπάστη 2/11/2008 και Ελευθεροτυπία 23/11/2008.

2. Θέσεις της Κ.Ε. του ΚΚΕ για τον σοσιαλισμό, Οκτώβρης 2008, σελίδα 17, υποσημείωση 18.

3. Βλέπε, Ιστορία του ΚΚΣΕ, Πολιτικές και Λογοτεχνικές Εκδόσεις, 1960, σελ. 589.

4. Στάλιν, Για το Σχέδιο Συντάγματος της ΕΣΣΔ, στο Στάλιν, Ζητήματα λενινισμού, έκδοση Καμπίτση σελ. 675 και 679.

5. Μολότοφ, Ομιλία στη σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής του Γενάρη του 1936.

6. «Πράβδα», 4 Απρίλη, 1936.

7. Νικήτα Χρουστσόφ, Για την προσωπολατρία και τις συνέπειές της, Εισήγηση στο 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ, μετάφραση Δημήτρης Τριανταφυλλίδης, Μεταμεσονύχτιες Εκδόσεις, 2007, σελίδα 17.

8. Παράφραση του ποιήματος Βίοι παράλληλοι του Τάσου Λειβαδίτη.

9. Οι Μπουχάριν, Κάμενεφ, Ζινόβιεφ, Ρίκοφ εκτελέστηκαν, ο Τόμσκι οδηγήθηκε σε αυτοκτονία και ο Τρότσκι, αφού εξορίστηκε, δολοφονήθηκε.

10. Νικήτα Χρουστσόφ, Για την προσωπολατρία και τις συνέπειές της, Εισήγηση στο 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ, ό.π. σελ. 28.

11. Στο ίδιο, σελ. 28.

12. Στο ίδιο, σελ. 16, 18, 27 και πρακτικά 22ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ στο The Documentary Record of th 22nd Congress of the Communist Party of the Soviet Union, Current Soviet Policies, New York London, Columbia University Press, 1962, σελ. 122, 124, 155.

13. 10η Ολομέλεια, του Γενάρη του 1967, Βλέπε ΚΚΕ, Επίσημα κείμενα, Τόμος 9ος 1961-1967, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, σελ. 766.

14. Αλέκας Παπαρήγα, Απαντήσεις σε ερωτήσεις κατά την παρουσίαση των θέσεων στην Πάτρα, Ριζοσπάστης 6/11/2008, σελίδα 13.

15. Είναι ενδεικτικό ότι μεσολάβησαν περισότερα από δεκατρία χρόνια ανάμεσα σε δύο συνέδρια του κόμματος. Το 18ο Συνέδριο πραγματοποιήθηκε τον Μάρτη του 1939 και το 19ο τον Οκτώβρη του 1952!

16. Και εδώ και στη συνέχεια, απαριθμώ τους χαρακτηρισμούς και τις διαστρεβλώσεις των επικριτών μου δίχως να αναφέρομαι στα ονόματά τους και δίχως να παραπέμπω στις συγκεκριμένες αναφορές, μόνο και μόνο για να μην προσωποποιήσω την αντιπαράθεση.

17. Βλέπε Στάλιν, Για τις ελλείψεις της κομματικής δουλειάς και τα μέτρα εξάλειψης των τροτσκιστών και άλλων διπλοπρόσωπων, Εισήγηση και κλείσιμο στην Ολομέλεια Φεβρουαρίου-Μαρτίου 1937, της Κ.Ε. του ΠΚΚ (μπ) στον Στάλιν, Απαντα, Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, τόμος 14, σελ. 252-253.

18. Ριζοσπάστης 11/11/2008 σελίδα 2.

19. Η οποία υιοθετεί άκριτα τις αλλοιωμένες, μέσω τού καθόλα ανυπόληπτου Μάρτενς, εκτιμήσες του Αμερικανού πρέσβη Ντέιβις!20. Γιώργου Σεφέρη, Ελένη.21. Παράφραση από το ποίημα του Μιχάλη Κατσαρού, Κατά Σαδδουκαίων.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 12/02/2009

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009

Τ.Α.- ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ

Η εταιρεία ΕΚΟΣΑΝ ΑΕΒΕ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
Έκανε πρόταση ενδιαφέροντος προκειμένου να αναλάβει την κατασκευή και διαχείριση μιας ΜΟΝΑΔΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ.

Σύμφωνα με το έγγραφο της εν λόγω εταιρείας «Πρόκειται για ΜΟΝΑΔΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΟΡΓΑΝΙΚΩΝ ΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ, η λειτουργία της οποίας βασίζεται στην ανακύκλωση και στην πυρόλυση, η οποία εφαρμόζεται σήμερα διεθνώς ( με ειδική διαδικασία διεθνώς κατοχυρωμένη από τους συνεργάτες μας ).Η Μέθοδος μας, χωρίς καμία περιβαλλοντική όχληση, μετατρέπει τα οργανικά απόβλητα σε:• υαλοποιημένα αδρανή ( προσθετικά σε οικοδομικά και ασφαλτικά υλικά ),• εμπορικό CO2 ( προς πώληση στην AIR LIQUIDE ),• καύσιμο υδρογόνο και• παράλληλα παράγει ηλεκτρική ενέργεια 65 – 70 MW.»

Τα κείμενα εκδήλωσης ενδιαφέροντος της εταιρείας έχουν αποσταλεί στο Υπουργείο στην τοπική αυτοδιοίκηση και στους περιβαλλοντικούς συλλόγους του νομού μας και μπορείτε να τα διαβάσετε στην πλήρη τους μορφή στο http://xyta-lefkimis.blogspot.com/
Η τοπική αυτοδιοίκηση τα έριξε στο συρτάρι για τους γνωστούς λόγους.

Η κυβέρνηση έχει άλλα προβλήματα.
Εμείς ρωτάμε
Αφού η εταιρεία επιθυμεί διακαώς να αναλάβει γιατί δεν ενδιαφέρεται η Τ.Α?
Είναι δυνατόν η περισυλλογή και διαχείριση των απορριμμάτων να είναι υπόθεση μιας εταιρείας . Τι θα συμβεί αν η εταιρεία για οποιονδήποτε λόγο δεν μπορεί να ανταποκριθεί?

Η ίδια εταιρεία δηλώνει ότι μπορεί να αναλάβει και την προμήθεια αφαλατωμένου νερού.

Είναι δυνατόν η ύδρευση ενός νομού και η αποκομιδή και διαχείριση των απορριμμάτων να είναι υπόθεση και ευθύνη μιας ιδιωτικής εταιρείας?

Γιατί η Τ.Α. και η κυβέρνηση δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους?

Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009

ΕΚΑΨΑΝ ΤΟ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΛΕΥΚΙΜΜΑΙΩΝ

Αντιγράφουμε από το ΧΥΤΑ Λευκίμμης.


Τα ξημερώματα σήμερα (02.00) άγνωστοι έσπασαν τα τζιάμια απο το υπηρεσιακό (ΟΤΑ-Δήμου Λευκιμμαίων) τζίπ του Δημάρχου Λευκιμμαίων κ.Σπύρου Γατσούλη που διαμένει στο Λόφο Κογεβίνα πέταξαν μέσα μολότωφ και το εκαψαν. Προανάκριση διενεργεί για το συμβάν η Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Κέρκυρας.

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ

Επειδή λέγονται και γράφονται διάφορα για την ίδρυση του νέου Αντικαπιταλιστικου κομματος στην Γαλλία, παραθέτουμε την ανακοίνωση των επιτροπών πρωτοβουλίας που συνεδρίασαν στο Παρίσι.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΤΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ

Ένα νέο αντικαπιταλιστικό κόμμα γεννιέται.
Είμαστε χιλιάδες εργαζόμενοι-νες, από τις πόλεις και την επαρχία, με ή χωρίς δουλειά, με ή χωρίς χαρτιά, νέοι, συνταξιούχοι, εργαζόμενοι στην επισφαλή εργασία, μέλη πολιτικών οργανώσεων, συνδικαλιστές, νέοι ή παλιοί, έτοιμοι να υλοποιήσουμε αυτό το στόχο.
Μαζευτήκαμε σήμερα πάνω από 300 επιτροπές και η δυναμική (του νέου κόμματος), αποτέλεσμα παραπέρα συνειδητοποίησης έχει εδραιωθεί:
Δεν μπορούμε να αφήσουμε το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα να οδηγήσει τον κόσμο στην καταστροφή.
Έχουμε εισέλθει σε μια κρίση οικονομική, χρηματιστηριακή, ενεργειακή, διατροφική, της οποίας κανένας δεν μπορεί να προβλέψει τα αποτελέσματα.
Το σύστημα περισσότερο από ποτέ, βάζει το κέρδος στο κέντρο των κατευθύνσεών του, περιφρονώντας εκατομμύρια ζωές.
Οι μεγάλες οικολογικές ισορροπίες απειλούνται.
Και επειδή ο καπιταλισμός είναι η πηγή του προβλήματος, δεν μπορεί να δώσει λύσεις.
Σ’ ένα κόσμο όπου οι ανισότητες βαθαίνουν και οι διατροφικές κρίσεις γενικεύονται, αποτέλεσμα της πολιτικής των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των θεσμών που τις υπηρετούν (ΔΝΤ κλπ), αλλά και της αισχρής κερδοσκοπίας στα προϊόντα πρώτης ανάγκης.
Ο πόλεμος χωρίς όρια από τον Μπούς και τους συμμάχους του, μεταξύ των οποίων η Γαλλία, επεκτείνεται σε όλο τον κόσμο.
Στη Γαλλία, ο Σαρκοζί επιτίθεται με την αλαζονία των ισχυρών.
Σπάνια η πολιτική της Δεξιάς ήταν τόσο ανοιχτά επιθετική στη μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Σπάνια οι καπιταλιστές και οι μεγαλομέτοχοι εμφανίζονται τόσο άπληστοι για τα κέρδη τους, περιφρονώντας τα στοιχειώδη κοινωνικά δικαιώματα.
Ναι, η οργή υπάρχει παντού κόντρα στη περιφρόνηση της γνώσης, της αλληλεγγύης, των δημοσίων υπηρεσιών, κόντρα στην εξαχρείωση των συνθηκών ζωής, το ρατσισμό, τις διακρίσεις και τις αντιασφαλιστικές πολιτικές.
Και δεν πρέπει να εκτονώσουμε αυτή την οργή σε κοινωνικού διαλόγους με την κυβέρνηση, διασπώντας τις μέρες απεργίας και κατακερματίζοντας τις απεργίες από κλάδο σε κλάδο.
Εδώ και τώρα μπορούμε να αντιδράσουμε.
Ένα «όλοι μαζί» αποφασιστικό και ενωτικό για τη γενίκευση των αγώνων και των απεργιών, να τι πρέπει να κάνουμε ενάντια στη κυβέρνηση και τις αντιμεταρρυθμίσεις της
Σ’ αυτό το πλαίσιο οφείλουμε να συγκεντρώσουμε τις δυνάμεις μας σ’ ένα κόμμα που δεν θα ενσωματώνεται.
Δεν είναι δυνατό να είναι στο ίδιο κόμμα αυτοί που θέλουν να τελειώνουμε με τον καπιταλισμό και αυτοί που θέλουν να τον φτιασιδώσουν.
Δεν είναι δυνατό να είναι στην ίδια συλλογικότητα αυτοί που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων και αυτοί που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των μεγαλομετόχων, αυτοί που θέλουν να διαλύσουν τις φιλελεύθερες πολιτικές και αυτοί που τις υποστηρίζουν στην πράξη, αυτοί που θέλουν να οικοδομήσουν μια Ευρώπη των εργαζομένων και αυτοί που θέλουν μια Ευρώπη του ανταγωνισμού και του κέρδους.
Για όλα αυτά θέλουμε ένα κόμμα παντελώς ανεξάρτητο από το Σοσιαλιστικό κόμμα, κόμμα που υπερασπίζεται μέχρι τέλους τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών.
Σας καλούμε να οικοδομήσουμε όλοι και όλες μαζί μια αριστερά που δεν θα παραιτείται, μια αριστερά μαχόμενη, αντικαπιταλιστική, διεθνιστική, αντιρατσιστική, οικολογική, φεμινιστική, ανατρεπτική για όλες τις διακρίσεις.
Για να αλλάξουμε τον κόσμο χρειαζόμαστε ένα κόμμα που θα μάχεται μέχρι τέλους κόντρα στο σύστημα, για την επαναστατική ανατροπή της κοινωνίας.
Η αριστερά που θέλουμε οφείλει να οργανώνεται σε διεθνή κλίμακα και κυρίως ευρωπαϊκή, να είναι παρούσα στις εκλογές χωρίς να ξεχνά ότι τα κοινωνικά κινήματα, είναι αυτά που επιβάλλουν τις αλλαγές.
Παίρνοντας υπόψη τις παλιότερες εμπειρίες και ξεπερνώντας παλιότερες αντιπαραθέσεις, πάμε να επεξεργαστούμε μαζί μια νέα προοπτική για το σοσιαλισμό του 21ου αιώνα.
Δεν έχουμε έτοιμο το μοντέλο και βέβαια αυτό δε μπορεί να είναι τα αποκαλούμενα «κομμουνιστικά καθεστώτα» του προηγούμενου αιώνα, αλλά ξέρουμε τον αντικειμενικό σκοπό.
Τελειώνοντας με τη δικτατορία του κεφαλαίου πάνω στην οικονομία και γενικότερα στην κοινωνία, για να οικοδομήσουμε την πιο πλατειά δημοκρατία που γνώρισε η ανθρωπότητα μέχρι σήμερα.
Είμαστε όλο και περισσότεροι αυτοί που θέλουμε να απαντήσουμε στην πρόκληση των καιρών, άτομα, συλλογικότητες, επαναστατικά πολιτικά ρεύματα, ελευθεριακοί, κομμουνιστές, σοσιαλιστές, οικολόγοι, αντινεοφιλελεύθεροι.
Σε κάθε χωριό και συνοικία, επιχείρηση και χώρο σπουδών, καθένας και καθεμιά μπορεί και πρέπει να βάλει το λιθαράκι του στην οικοδόμηση αυτού του πολύμορφου και δημοκρατικού εργαλείου.

Η επιτυχία είναι στο χέρι μας.

Προχωράμε!

Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Συνδικάτο εργαζομένων στην ενέργεια Ν. Κοζάνης

Κοζάνη 5/2/2009

ΚΙ ΑΛΛΟ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟ ΣΤΗ ΔΕΗ Α.Ε

Ακόμη ένα θανατηφόρο ατύχημα στη ΔΕΗ, (στην διανομή της Κοζάνης αυτή τη φορά), έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των θυμάτων της εργοδοτικής αυθαιρεσίας λόγω της μείωσης του προσωπικού, της χαλάρωσης των μέτρων ασφάλειας, της εντατικοποίησης της εργασίας, της μείωσης του λειτουργικού κόστους και της απέλπιδος προσπάθειας αύξησης των κερδών των μετόχων της ΔΕΗ.
Ο συνάδελφος Νίκου Μάρκος 46 χρονών από το Βελβεντό Κοζάνης πατέρας δυο ανήλικων παιδιών που δούλευε ως ηλεκτρολόγος έχασε τη ζωή του πάνω στην κολόνα από ηλεκτροπληξία όταν προσπάθησε να αποκαταστήσει οικιακή βλάβη.
Όπως σε όλα τα μέτωπα της εργασίας έτσι και στη διανομή οι εργαζόμενοι καλούνται να ανταποκριθούν σε πολλαπλάσιο όγκο δουλειάς λόγω της τεράστιας μείωσης του προσωπικού και επιπλέον υπάρχει η πίεση του χρόνου για γρήγορη αποκατάσταση των βλαβών οπότε οι εργασίες γίνονται συνήθως χωρίς διακοπή ρεύματος.
Το χειρότερα απ όλα είναι ότι τα θανατηφόρα ατυχήματα είναι τόσα πολλά τα τελευταία χρόνια ώστε άρχισαν να περνάνε στη ζωή μας σαν νάνε κάτι το φυσιολογικό, κάτι το αναπόφευκτο γι αυτό και οι διαμαρτυρίες των εργαζομένων έχουν ατονήσει σταδιακά.
Εκφράζουμε τα συλλυπητήρια μας στην οικογένεια του άτυχου συναδέλφου και καλούμε όλους τους εργαζόμενους να προστατέψουν μόνοι τους τη ζωή τους με πιστή τήρηση των μέτρων ασφάλειας χωρίς να υποκύπτουν στις πιέσεις των εκπροσώπων της εργοδοσίας .
Καλούμε τα αρμόδια όργανα των εργαζομένων, της επιχείρησης και της πολιτείας να πράξουν το καθήκον τους για να μην θρηνήσουμε άλλα θύματα από τον κόσμο της εργασίας.


Το γραφείο Τύπου

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΑΤ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ ΣΥΝΕΛΑΒΑΝ 14 ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΤΕΜΠΛΟΝΙΟΥ

Συνέλαβαν 14 κάτοικους του Τεμπλονίου γιατί έκλεισαν σε ενδειξη διαμαρτυρίας την χωματερή για πολοστή φορά .

Έχουν κάνει άπειρες ενέργειες μεχρι τώρα για να προστατεύσουν την υγεία τους και δεν τους ακούει κανείς.

Μέχρι τώρα το κράτος έχει ξοδέψει οκτώ εκατομύρια ευρώ για να συντηρεί τις διμοιρίες των ΜΑΤ (που βρίσκονται στην Κέρκυρα από πέρσι την Άνοιξη) και έξι εκατομμύρια που έχουν δώσει για την χωματερή της Λευκίμμης , δηλαδή, ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ.

Η λύση του προβλήματος με την ολοκληρωμένη διαχείρηση δεν υπερβαίνει τα Δέκα εκατομμύρια ευρώ.

Το αυταρχικό κράτος των ΜΑΤ της ΝΔ γυρνάει ανα την Ελλάδα ως περιπλανώμενος θίασος και ξυλοκοπάει όσους πολίτες διαμαρτύρονται.

Στο τεμπλόνι έστειλαν τα ΜΑΤ απέναντι στους ολιγάριθμους κατοίκους του Τεμπλονίου.

ΙΔΟΥ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΝΔ ΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ ΔΗΜΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ "ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΟΥΣ" ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΥ

ΙΔΟΥ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΟΛΑΒΩΝ ΤΗΣ ΑΡΠΑΧΤΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΑΤ

Κύριοι σοσιαλιστές Μικάλεφ-Αυλωνίτη θά κλείσετε όλη την Κερκυρα στην φυλακή πριν την συνταξιοδοτησή σας?
Να απελευθερωθούν τώρα όλοι οι όμηροι του Κράτους της ΝΔ και των Σοσιαλιστών Δημάρχων τύπου Μικάλεφ και Αυλωνίτη.

Δεν θα σας αφήσουμε να καταστρέψετε το νησί μας.

Θα λογοδοτήσετε σύντομα στο λαό.

Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009

ΝΑΡ ΝΟΜΟΥ ΧΑΝΙΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η τρομοκρατία δεν μας σταματά
Νίκη στον αγώνα των αγροτών




· Καταγγέλλουμε το κλίμα τρομοκρατίας, τη χρήση χημικών και την ουσιαστική απαγόρευση της πορείας των αγροτών της Κρήτης στο κέντρο της Αθήνας.

Αυτή η επιλογή της κυβέρνησης και του υπουργού Μαρκογιαννάκη δείχνει καθαρά το δίκαιο αγώνα των αγροτών, το ανεκπλήρωτο των αιτημάτων τους, την αγριότητα της αντιαγροτικής πολιτικής της ΝΔ και της ΕΕ που ξεκληρίζει τους φτωχομεσαίους αγρότες. Αποτελεί συνέχεια και κλιμάκωση της αντιλαϊκής, αντιαγροτικής πολιτικής που εφαρμόσε πιστά το ΠΑΣΟΚ και επίσης κατέστειλε άγρια αγώνες των αγροτών
· Αυτό που φοβούνται είναι να ενωθεί ο αγώνας των αγροτών με τα κινήματα των εργαζομένων και της νεολαίας για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για ένα «μεγάλο μπλόκο» αντίστασης και ανατροπής της πολιτικής τους. Γιατί με τον τρόπο αυτό θα έρθουν στο προσκήνιο τα δικαιώματα και οι ανάγκες των αγροτών, των εργαζομένων και της νεολαίας
· Η πρωτοφανής αντιδημοκρατική απαγόρευση πορείας και συγκέντρωσης είναι σημάδι της αδυναμίας του αστικού κόσμου να κάνει την παραμικρή παροχή υπέρ των εργατών ή των αγροτών. Γι αυτό απαντούν με συνεχή βία, με αστυνομικό πογκρόμ.
Η κυβέρνηση Καραμανλή ακολουθεί έναν όλο και πιο αυταρχικό κατήφορο συνεχίζοντας το όργιο των δυνάμεων καταστολής τον Δεκέμβρη.

Η επίθεση αυτή αποτελεί κομμάτι της επίθεσης που θέλει να φορτώσει τα βάρη της κρίσης στον κόσμο της δουλειάς, πρόκληση για όλους τους εργαζόμενους.
Όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να βρεθούν μαχητικά στο πλευρό των αγροτών, γιατί η απαίτηση για δίκαιη αμοιβή του μόχθου του αγρότη ενάντια στα καπιταλιστικά υπερκέρδη και την αστυνομική τρομοκρατία είναι αυτή που όχι μόνο μπορεί να υπερασπίσει τη δουλειά και τα δικαιώματα του λαού της υπαίθρου αλλά και να επιβάλλει τη μείωση των τιμών για τα είδη πρώτης ανάγκης και το σεβασμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων των εργαζόμενων της πόλης.
Σε αυτά τα πλαίσια είναι ανάγκη η εμφάνιση ενός συνολικού πολιτικού ρεύματος στην κοινωνία, που θα ασκεί μαχητική εργατική αντιπολίτευση.

Τέτοιου που θα ανοίγει δρόμο και για τα δίκαια αιτήματα των αγροτών: για την απορρόφηση της απούλητης παραγωγής τους, ικανοποιητικές τιμές στα προϊόντα τους, προστασία τους εισοδήματός τους που μειώνεται συνέχεια, μείωση του κόστους παραγωγής τους, αποζημιώσεις για καταστροφές, πάγωμα χρεών και χαμηλότοκη δανειοδότηση από την ΑΤΕ, κατάργηση του ΦΠΑ, ανθρώπινες συντάξεις, ουσιαστική βελτίωση των συνθηκών ζωής στο χωριό (παιδεία, υγεία).
ü Απαιτούμε να σταματήσουν αμέσως τα τρομοκρατικά μέτρα καταστολής, να αποσυρθούν τα ΜΑΤ, να απελευθερωθούν οι συλληφθέντες και να πραγματοποιηθεί ανεμπόδιστα η αγωνιστική πορεία τους προς το Υπουργείο αγροτικής οικονομίας.
ü Να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα των φτωχομεσαίων αγροτών, και να σταματήσουν οι διακρίσεις σε βάρος των αγροτών της Κρήτης

NAΡ- Νεό Αριστερό Ρεύμα χανίων

Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2009

ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Μεγάλη απήχηση στον κόσμο του αγώνα και το δυναμικό της αντικαπιταλιστικής αναζήτησης και δράσης είχε το κάλεσμα των 10 οργανώσεων και μετωπικών σχημάτων της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στο Σπόρτινγκ, το Σάββατο 31 Ιανουαρίου.


Η κοινή εκδήλωση διοργανώθηκε από τις οργανώσεις: ΑΡΑΝ – ΑΡΑΣ – ΕΕΚ – ΕΚΚΕ – ΝΑΡ – νΚΑ - ΟΚΔΕ Σπάρτακος – ΟΚΔΕ – ΣΕΚ και τα μετωπικά σχήματα ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α. και ΜΕ.Ρ.Α.

Σε ένα κατάμεστο γήπεδο, με αγωνιστικό κλίμα και ελπίδες, άνοιξε η συζήτηση για την αριστερά της ανατροπής που έχει ανάγκη η εποχή μας.


Η εκδήλωση-συζήτηση, στην οποία μίλησαν πάνω από 30 ομιλητές από οργανώσεις, συνδικάτα, κοινωνικούς χώρους της νεολαίας, γειτονιές και μέτωπα, σήμανε την αρχή της συζήτησης και κοινής δράσης για τα βήματα που μπορούν να γίνουν στη συσπείρωση και πολιτική ενοποίηση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.

Τα συνθήματα "Με την Αριστερά της Ανατροπής για τις επαναστάσεις της νέας εποχής", "Ούτε ΠΑΣΟΚ, ούτε δεξιά, εμπρός για μια ανεξάρτητη Αριστερά" διέκοψαν πολλές φορές τους ομιλητές.

τον κείμενο που υπογράφουν οι οργανώσεις ανάμεσα στα άλλα αναφέρουν


"Εμείς που συνδιοργανώνουμε αυτή την εκδήλωση συναντηθήκαμε μέσα στους μεγάλους αγώνες. Από τις κινητοποιήσεις των φοιτητών και τις μεγάλες απεργίες μέχρι το Δεκέμβρη της εξέγερσης.

Ξέρουμε ότι η δύναμη βρίσκεται στα κινήματα ενάντια στη λιτότητα, την καταστολή, το ρατσισμό, το κεφάλαιο και την Ε.Ε., στον κόσμο που αγωνίζεται και αντιστέκεται.

Δίνουμε καθημερινά τη μάχη για να είναι οι αγώνες μαχητικοί και νικηφόροι, για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία την κρίση των καπιταλιστών, για να ανατραπεί η κυρίαρχη πολιτική. Θέλουμε να βαδίσουμε ενωτικά μέσα στα μεγάλα μέτωπα της περιόδου.
Σήμερα, που μαίνεται η καπιταλιστική κρίση, ο κίνδυνος μιας επιστροφής στη βαρβαρότητα είναι πιο μεγάλος παρά ποτέ.

Ούτε ο εγκλωβισμός στις κυβερνητικές εναλλαγές (ή τη συγκυβέρνηση) ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ούτε τα κόμματα της επίσημης αριστεράς μπορούν να δώσουν διέξοδο στην αγωνία ενός ολόκληρου κόσμου που ξεσηκώνεται.


Οι εργαζόμενοι και η νεολαία, τα μαζικά κινήματα, οι δυνάμεις μιας νέας σοσιαλιστικής και κομμουνιστικής προοπτικής, πρέπει να βάλουν τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις. Περισσότερο παρά ποτέ χρειαζόμαστε μια δυνατή και ενωτική αριστερά, μια αριστερά αντικαπιταλιστική, που θα διατηρεί την πολιτική και οργανωτική της αυτοτέλεια, δεν δορυφοροποιείται γύρω απ’ τον ρεφορμισμό, αλλά θα συμβάλλει και σε μια νέα ταξική και αγωνιστική ενότητα όλων των εργαζόμενων

Μια αριστερά αποφασισμένη να αμφισβητήσει το σύνολο της κυρίαρχης πολιτικής, μια αριστερά που στηρίζει τους αγώνες και θέλει η κυβέρνηση των δολοφόνων να ανατραπεί από τη λαϊκή οργή και διεκδίκηση.

Μια αριστερά που διαλέγει το δρόμο της ρήξης με το σύγχρονο ιμπεριαλισμό σε όλες τις μορφές του, που επιμένει ότι η ΕΕ δεν είναι το σπίτι των λαών, αλλά το σφαγείο των πολυεθνικών, που είναι στο πλευρό των κινημάτων που αντιστέκονται στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα.

Μια αριστερά που επιμένει στην αντικαπιταλιστική προοπτική. Που πιστεύει ότι η σοσιαλιστική επανάσταση και ο κομμουνισμός δεν ανήκουν στο μουσείο, αλλά είναι πραγματικές ιστορικές δυνατότητες και αναγκαιότητες.

Μια αριστερά που παλεύει για μια άλλη κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, όπου η εξουσία θα είναι στα χέρια των εργαζομένων, όπου οι κοινωνικές ανάγκες θα αντικαταστήσουν το κέρδος, η ισότιμη συνεργασία των λαών τους σημερινούς πολεμικούς ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τις καπιταλιστικές ολοκληρώσεις, ο σεβασμός στη φύση, την οικολογική καταστροφή.
Γιατί δεν μπορεί ούτε η εγκατάλειψη κάθε προοπτικής άλλης κοινωνίας από τους ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η υποστήριξη των αντιλαϊκών καθεστώτων του ‘υπαρκτού σοσιαλισμού’ από το ΚΚΕ να δώσει απάντηση στις ριζοσπαστικές αναζητήσεις της εποχής μας."